وصیت نامه شهید «محمدرضا منصوری» را در سالروز شهادتش منتشر شد به همراه دستخط شهید؛
ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب زینب (ع) را بدهید که تحمل هفتاد و دو تن شهید را نمود. وای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرند که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد.
نکند در غفلت بمیرید!

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید محمدرضا منصوی نعلبندان/ یکم مرداد 1345، در روستای ایجدان از توابع شهرستان ورامین به دنیا آمد. پدرش حمزه علی و مادرش نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هشتم آبان 1362، در پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در شاهزاده محمد زادگاهش واقع است.

وصیت نامه شهید «محمدرضا منصوری» را در ادامه می خوانید؛

بسم الله الرحمن الرحیم

ان الذین امنوا و الذین هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله اولئک یرجون رحمت الله و الله غفور رحیم 

آنانکه بدین اسلام گرویدند و از وطن خود هجرت نموده و در راه خدا جهاد کردند اینان امیدوار و منتظر رحمت خدا باشند که خدا بر آنها بخشاینده و مهربان است. (سوره بقره آیه 217)

یا ایها الذین امنوا لا تکونوا کالذین کفرواا و قالوا لاخوانهم اذا اذا ضربوا فی الارض و کانوا عزی و کانوا عندنا ماتولا و ما قتلوا لیجعل الله ذلک حسرة فی قلوبهم و الله یحیی و یمیت و الله بما تعملون بصیر.

ای گرویدگان بدین اسلام شما مانند آنان که راه کفر و نفاق پیمودند نباشید که گفتند اگر برادران و خویشان دلهای آنان خواهد کرد و خداست که حیات بخشد و بیمه اند و بهر چه کنید آگاه است.(سوره آل عمران آیه 155)

ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب زینب (ع) را بدهید که تحمل هفتاد و دو تن شهید را نمود. وای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرند که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد.

با سلام بر امام زمان (عج) و نایب بر حقش خمینی کبیر (ص) و امت شهید پرور شما عزیزان و رزمندگان اسلام وصیت نامه ام بدین صورت و بدین جهت اظهار می نمایم یا مینویسم بنده براساس مسئولیت شرعی و در درجه اول دفاع از اسلام و مسلمین و دفاع از میهن و شرف و وجدان خودم و دفاع از مظلومین و جلوگیری از متجاوزین به جبهه حق علیه باطل و روز بر علیه تاریکی و نور بر ظلمت آمدم تا شاید توانسته باشم که جهاد در اره الله را انجام داده باشم.

مادرم و پدرم و خانواده ام از شما خواستارم که بعد از شهادتم اصلاً مگرید و اگر خدای ناکرده گریه تان آمد و نتوانستید جلوی خودتان را بگیرید در میان امت اصلاً از خودتان ناراحتی نشان ندهید بلکه مفتخر باشید و از تمام اشخاصی که بنده را می شناختند از جمله فامیل و غیر فامیل امیدوارم برای محض رضای خدا که هم که شده ما را حلال کنند اگر چه زحمت هم باشند و اگر بعد از مرگم خواستید خرجی برایم کنید سعی کنید هر چه کمتر و بقیه اش برای اسلام و در راه خدا خرج نمائید.

و در ضمن اگر خواستید گریه کنید بهتر است برای اما محسن (ع) و یارانش که تنها در میان میدان جان دادند ولی بدانید که من اگر خواستم بمیرم در جنگ در میان هزاران برادر و هزاران یاران و دوستان خود خواهم مرد و تنها وصیت که از خودم جا می گذارم ذکر و دعا و نیایش و قرائت قرآن و دعای عاجل برای امام عزیزمان خمینی کبیر است.

و سلام بنده بر شما که سعی کنید همیشه بیاد خدا باشید. حلالم کنید. و السلام علیکم و رحمته الله و برکاته.

وصیتی کرده به من عزیز هم سنگرم که من اگر کشته شدم بگو تو با مادرم طلب نماید از خدا سلام رهبر، گریه مکن مادر من با رفقا می رسیم، سوی دیار عاشقان بر کربلای رویمبهر ولای عاشقان به کربلا می رویم در مسلخ عشق چو نکو را نکشند رو به صفتان زشت خود را نکشند.

گر عاش صادقی زمردن نهراس*** مدار آنکه او را نشکند

خداحافظ شما و شما از قول علی (ع) به تقوای وصیت می کنم.

منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده