هفتم شهریور مصادف با سالروز تولد شهیده نبات محمودی
سه‌شنبه, ۰۹ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۰۰:۳۵
پدرش حسين، كشاورز بود و مادرش لالي نام داشت. خواندن و نوشتن نمي‌دانست. خانه‌دار بود. پس از ازدواج صاحب پنج پسر و پنج دختر شد. سوم مهر 1359، در بمباران هوايي آبادان به شهادت رسيد. پيكرش را در همان جا به خاك سپردند. فرزندش محمود محمودي نيز شهيد شده است
بسم رب الشهدا و الصدیقین
هفتم شهریور ماه مصادف با سالروز تولد شهیده نبات محمودي می باشد ، این شهیده گرانقدر هفتم شهريور 1300، در روستاي حسين‌آباد تابعه شهرستان كهنوج ديده به جهان گشود. پدرش حسين، كشاورز بود و مادرش لالي نام داشت. خواندن و نوشتن نمي‌دانست. خانه‌دار بود. پس از ازدواج صاحب پنج پسر و پنج دختر شد. سوم مهر 1359، در بمباران هوايي آبادان به شهادت رسيد. پيكرش را در همان جا به خاك سپردند. فرزندش محمود محمودي نيز شهيد شده است. روحش شاد و یادش گرامی باد!
فرزندش درباره ایشان اینطور گفته است: ایشان(شهیده) زن مومنه ای بودند. نمازشان همیشه اول وقت می خواندند ، همیشه دیگران را به انجام واجبات و ترک محرمات توصیه می کردند. او رفتارش با بچه هایش مهربان و دلسوز بود. همیشه خوشرو بود. در زندگی همسری خوب برای شوهرش و مادری فداکار برای فرزندانش بود. توصیه می کرد که دست افراد نیازمند را بگیریم و به آنها کمک کنیم ، یادم هست برای عبرت ما درآینده، قصه های تربیتی پدر و مادرها را برایمان تعریف می کرد و می گفت که آنان چه رنج و سختی هایی برای این دین و اسلام کشیده اند تا اینطوری قد علم کرده ...
منبع : فرهنگ اعلام شهدا استان هرمزگان ، پرونده فرهنگی شهید، سیستم سجایا
هفتم شهریور ماه مصادف با سالروز تولد شهیده نبات محمودي می باشد ، این شهیده گرانقدر هفتم شهريور 1300، در روستاي حسين‌آباد تابعه شهرستان كهنوج ديده به جهان گشود. پدرش حسين، كشاورز بود و مادرش لالي نام داشت. خواندن و نوشتن نمي‌دانست. خانه‌دار بود. پس از ازدواج صاحب پنج پسر و پنج دختر شد. سوم مهر 1359، در بمباران هوايي آبادان به شهادت رسيد. پيكرش را در همان جا به خاك سپردند. فرزندش محمود محمودي نيز شهيد شده است. روحش شاد و یادش گرامی باد!
فرزندش درباره ایشان اینطور گفته است: ایشان(شهیده) زن مومنه ای بودند. نمازشان همیشه اول وقت می خواندند ، همیشه دیگران را به انجام واجبات و ترک محرمات توصیه می کردند. او رفتارش با بچه هایش مهربان و دلسوز بود. همیشه خوشرو بود. در زندگی همسری خوب برای شوهرش و مادری فداکار برای فرزندانش بود. توصیه می کرد که دست افراد نیازمند را بگیریم و به آنها کمک کنیم ، یادم هست برای عبرت ما درآینده، قصه های تربیتی پدر و مادرها را برایمان تعریف می کرد و می گفت که آنان چه رنج و سختی هایی برای این دین و اسلام کشیده اند تا اینطوری قد علم کرده ...
منبع : فرهنگ اعلام شهدا استان هرمزگان ، پرونده فرهنگی شهید، سیستم سجایا
نظر شما
