وقتی هزاران زن و کودک بیگناه زیر بمبارانهای صهیونیستهای غاصب جان می دهند ...دیگر زندگی بدون جهاد چه معنی دارد?!
يکشنبه, ۲۳ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۲۳
پدرش وهب، كشاورزي مي‌كرد و مادرش خديجه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. تعميركار يخچال بود. سال 1359 ازدواج كرد و صاحب يك دختر شد. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت.
بسم رب الشهدا و الصدیقین
بیست و دوم آبانماه سالروز تولد شهید عبدالله احمدي‌زاده زهرايي می باشد ، این شهید گرانقدر در تاریخ بيست و دوم آبان 1336، در روستاي ده وسطي تابعه شهرستان ميناب چشم به جهان گشود. پدرش وهب، كشاورزي مي‌كرد و مادرش خديجه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. تعميركار يخچال بود. سال 1359 ازدواج كرد و صاحب يك دختر شد. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دوم آبان 1362، در مريوان توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهداي شهرستان زادگاهش واقع است. . روحش شاد و یادش گرامی باد!
قسمت هایی از وصیت نامه شهید
به نام خداوند بخشنده مهربان
ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
سلام به رهبر کبیرانقلاب و درود به روان پاک شهیدان راه خدا
وصیتنامه اینجانب عبدالله احمدی زاده . پدر بزرگوار و مادر صبور، خواهر دلاور و برادران با ایمان وقتی که هزاران زن و کودک بیگناه زیر بمبارانهای صهیونیستهای غاصب جان می دهند ؟؟؟و ندای حق طلبانه آنه هیچ ثمری ندارد وقتی ؟؟؟تن از انسانهای بی گناه بر اثر تبعیض نژادی از گرسنگی جان می دهند ... وقتی که دست نشاندگان آمریکا ازجمله صدام خائن روزانه دهها نفر را که بی گناه در خانه های خود آرمیده اند با شلیک توپخانه به خاک و خون می کشد پس دیگر زندگی بدون جهاد چه معنی دارد مادر مهربانم امیدوارم که اصلا ناراحت نشوی من آرزو داشتم که وقتی برگشتم زحمات بیشمار تو را جبران کنم ولی می دانی که در مکتبمان جهاد و شهادت از ارزش والاتری برخوردار است . در ضمن مرا در بهشت زهرا قطعه شهدا دفن کنید و اگر جسدم به دستتان نرسید اصلا ناراحت نشو چرا که کل ارض کربلا . امیدوارم خداوند متعال از گناهان من گذشته و مرا از شهدا جدا نگرداند . خداحافظ . دوستدار یکایک شما دوستان و آشنایان عبدالله احمدی زاده .
منبع : فرهنگ اعلام شهدای استان هرمزگان ،پرونده فرهنگی شهید ، سیستم سجایابیست و دوم آبانماه سالروز تولد شهید عبدالله احمدي‌زاده زهرايي می باشد ، این شهید گرانقدر در تاریخ بيست و دوم آبان 1336، در روستاي ده وسطي تابعه شهرستان ميناب چشم به جهان گشود. پدرش وهب، كشاورزي مي‌كرد و مادرش خديجه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. تعميركار يخچال بود. سال 1359 ازدواج كرد و صاحب يك دختر شد. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دوم آبان 1362، در مريوان توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهداي شهرستان زادگاهش واقع است. . روحش شاد و یادش گرامی باد!
قسمت هایی از وصیت نامه شهید
به نام خداوند بخشنده مهربان
ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
سلام به رهبر کبیرانقلاب و درود به روان پاک شهیدان راه خدا
وصیتنامه اینجانب عبدالله احمدی زاده . پدر بزرگوار و مادر صبور، خواهر دلاور و برادران با ایمان وقتی که هزاران زن و کودک بیگناه زیر بمبارانهای صهیونیستهای غاصب جان می دهند ؟؟؟و ندای حق طلبانه آنه هیچ ثمری ندارد وقتی ؟؟؟تن از انسانهای بی گناه بر اثر تبعیض نژادی از گرسنگی جان می دهند ... وقتی که دست نشاندگان آمریکا ازجمله صدام خائن روزانه دهها نفر را که بی گناه در خانه های خود آرمیده اند با شلیک توپخانه به خاک و خون می کشد پس دیگر زندگی بدون جهاد چه معنی دارد مادر مهربانم امیدوارم که اصلا ناراحت نشوی من آرزو داشتم که وقتی برگشتم زحمات بیشمار تو را جبران کنم ولی می دانی که در مکتبمان جهاد و شهادت از ارزش والاتری برخوردار است . در ضمن مرا در بهشت زهرا قطعه شهدا دفن کنید و اگر جسدم به دستتان نرسید اصلا ناراحت نشو چرا که کل ارض کربلا . امیدوارم خداوند متعال از گناهان من گذشته و مرا از شهدا جدا نگرداند . خداحافظ . دوستدار یکایک شما دوستان و آشنایان عبدالله احمدی زاده .
نظر شما
