وصیت نامه شهید علیرضا خلیلی
علیرضا خلیلی، یکم مهر ۱۳۳۸، در شهر قم به دنیا آمد. پدرش ناصر، کارمند کانون بازنشستگان بود و مادرش منیر نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. هجدهم دی ۱۳۵۹، در هویزه بر اثر اصابت گلوله به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
نوید شاهد قزوین:
این انقلاب را آسان به دست نیاورده ایم.

پدر و مادر گرامی! هم اکنون که این نامه را برای شما می نویسم، روز پنجشنبه شب، ساعت یازده در کنار دیگر رزمندگان هستم و وجودی معنوی و پُر از شوق و شور و هیجان دارم.
امید است که در سایه ی پروردگار متعال، توفیقی روزافزون داشته باشید و تا آنجا که می توانید با امر به معروف، آشنایان و بستگان را نسبت به رهنمودهای حضرت امام آشنا کنید؛ چرا که توجه به انقلاب اسلامی جزو شگفتی های خلقت و عظمت آفریننده ی آنها از اهداف این انقلاب و یکی از راه های رسیدن به این مقصود است.
مسجد، اصلی ترین جایگاه برای اقامه ی نماز و عبادت است و آشنایی با ارتباط زندگی در فضای روحانی آن، تأثیرات مثبت خود را می گذارد.
پدر، مادر، خواهر و برادرانم! ما این انقلاب را آسان به دست نیاورده ایم که آن را بخواهیم آسان از دست بدهیم؛ بلکه با سختی های زیادی -که به دل و جان خریدیم- به دست آوردیم.
مادر عزیزم! من تا وقتی که یک وجب از خاک ایران در دست دشمن است، در جبهه خواهم ماند و هر جا که لازم باشد در آنجا حاضر می شوم.
امید دارم با پیروزی و سربلندی، به آغوش شما برگردم؛ اما اگر به میهمانی نور دعوت شدم، خوشحال باشید؛ چرا که آرزوی قلبی من است که رهرو راه شهید بزرگ اسلام، حضرت ابا عبدالله الحسین(ع)باشم.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده