تشنه ای که سیراب شد
پنجشنبه, ۱۵ اسفند ۱۳۹۸ ساعت ۱۲:۲۵
شهید "احمد نوروزي سرجويي" به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت و چهاردهم اسفند 1365 در شلمچه به شهادت رسيد. پيكر او مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال 1374 پس از تفحص در زادگاهش به خاك سپرده شد. در سالگرد شهادت ایشان خاطره ای از زبان مادر این شهید عزیز درباره علاقه اش به شهادت برای دوستداران فرهنگ ایثار و شهادت منتشر می گردد. او به راستی تشنه شهادت بود، تشنه ای که از پیمانه حق سیراب شد.
به گزارش نوید شاهد هرمزگان،مریم نوروزی مادر شهید
احمد نوروزی با بیان خاطره ای از فرزند شهیدش می گوید:«وقتی که از جبهه برمی گشت من برایش
نذر می کردم.او می گفت:مادر من خودم نذز خدایم و برایم دعا کن. او پسری
بسیار مهربان بود.روزی به برادرش غلامرضا گفت: تو جانشین منی و باید از پدر و
مادر مواظبت کنی. یادم است که ان موقع هنوز پانزده سال نداشت نماز و روزه اش را
کامل می خواند،به پدرش علاقه زیادی داشت و به او احترام می گذاشت.خواهران و
برادرانش را گرامی می داشت.از جبهه برایشان نامه می فرستاد وآنها را نصیحت می کرد
و در نامه هایش می نوشت.برایم اشعارمحلی بفرستید.می گفت:اشعار محلی را دوست
دارم. خواهرش هم با شوق و ذوق برایش شعر می نوشت و می فرستاد.دوستانش را خیلی دوست
داشت.به بزرگترهایش احترام می گذاشت.یادم است وقتی که می خواست به جبهه برود،قبلش
به میناب رفت تا لباس بخرد.چون سنش کم و قدش کوتاه بود، لباس بلند می پوشید تا سنش بزرگتر به نظر برسد و از رفتن او به جبهه جلوگیری نکنند.هرزمانی که به مرخصی می آمد دو،سه روز می ماند و به من می گفت:مادر دلم برای جبهه تنگ شده است
و باید برگردم . صبح زود کوله بارش را می بست و عازم میشد.میگفت:وقتی
برگشتم.می خواهم بروم سپاه ثبت نام کنم.اما رفت و دیگر برنگشت تا اینکه خبر شهادتش
را برای ما آوردند.مقام شهادت را بسیار دوست داشت و آخر هم این مقام نصیبش شد.»
منبع:فرهنگ اعلام استان هرمزگان،پرونده فرهنگی شهید
نظر شما
