روایت پدرانه/ جوانی که برای انقلاب خون داد

احمد آرمات با بیان خاطره ای دیگر از شهید اینچنین گفت : بعد از ۸ ماه  از جبهه به مرخصی آمد . به مادرش میگفت: پرونده سیاهی دارم من شرمنده و خجالت زده روی شهدا و خانواده آنان هستم . وقتی مادر پیشنهاد ازدواج به او داد  در جواب گفت: مادر! انقلاب به این راحتی به ثمر نخواهد نشست و انقلاب خون می خواهد و باید برای این انقلاب خون داد.
در ادامه پدر شهید آرمات گفت : روزی سرهنگ گویینی که از مسوولین سپاه امام سجاد علیه السلام بود نقاشی را آورد تا در حسنیه شهید نقاشی کند . بعد از مدتی یک سرهنگ گوینی مرا دعوت کرد تا بروم از شهید خاطره  تعریف کنم. بعد از خاطره گویی من، سرهنگ گویینی گفت : آن نقاش  که حسینیه شهید را نقاشی  کرده بود بعد از مدتی با پسرش  برای جابجایی بار از سیرجان با ماشین به بندرعباس سفر میکنند و پسرش با ماشین برای دیدن ساحل به کنار دریا میرود  و ماشین او کنار ساحل خراب شده و آب دریا هم بالا میی آید. هیچ کس نبود که  به او کمک کند. پدرش  به دنبال چرثقیلی میرود اما هیچ جا باز نبوده . ناخودآگاه توسلی به شهید آرمات میکند و به سمت ساحل می رود . وقتی به ساحل می رسد میبیند که  ماشین جابجا شده  است.  پسرش گفته بود، چرثقیلی آمد و ماشین را جابجا کرد. وقتی خواستم پولش را بدهم گفته بود: من برای پول که نیامده ام.