راز برتری حضرت اباالفضل (ع) در ولایتمداری اوست

حجت الاسلام و المسلمین «رضا اکرمی»، عضو جامعه روحانیت مبارز به خبرنگار نوید شاهد گفت: اساسا ما عاشورای حسینی را در سه چهره «امام حسین علیه‌السلام»، «اصحاب امام حسین علیه‌السلام» و «اهل بیت‌ علیه‌السلام» که به اسارت گرفته شدند، می‌بینیم، ارزیابی می‌کنیم و نمره می‌دهیم.

وی با بیان این که در میان اصحاب امام حسین علیه‌السلام همه نوع افراد از همه اقشار و گروه‌های سنی حضور دارند، افزود: این امر نشان می‌دهد که ماجرای کربلا فقط به گروه ، طایفه و شخصی خاص اختصاص ندارد. در میان اصحاب ابا عبد‌الله‌الحسین(ع)، حضرت اباالفضل‌ العباس (ع) جایگاه ویژه‌ای دارد.

عضو جامعه روحانیت مبارز ادامه داد: جایگاه ایشان به عنوان پرچمدار و علمدار مطرح است و به این معناست که تا پرچم ایشان در اهتزاز است، اهالی حرم نیز در امان هستند. ویژگی‌های برجسته شخصیتی ایشان سبب شد که حضرت عباس (س) به عنوان علمدار مطرح باشند.

حجت الاسلام و المسلمین «رضا اکرمی»  با اشاره به این‌که حضرت عباس (ع) ویژگی‌هایی همچون شجاعت، علم، صبوری  و تیزهوشی را از امام علی (ع) برادرانش و مادر بزرگوارش به ارث برد، افزود: ایشان برجسته‌ترین فرد در تبعیت از امام حسین (ع) است. به طوری که وقتی شمر در شب عاشورا برای او و برادرانش امان‌نامه می فرستد، ایشان به سرعت امان‌نامه را نمی‌پذیرند چون امام حسین (ع) در امان نبودند.

وی یادآور شد: حتی در شب عاشورا وقتی امام حسین (ع) بیعتش را از تمامی اصحابش بر می‌دارند، ایشان نخستین فردی است که معترض می‌شوند و بدون امام حسین(ع) برای خود راهی نمی‌جویند.

عضو جامعه روحانیت مبارز ادامه داد: حضرت عباس (ع) در سی و چهار سالگی از هر آن‌چه داشت، در راه ولایت گذشت. در دوران دفاع مقدس نیز جانبازان و شهدای ما مسیر ایشان را پیش گرفتند برای همین ایشان برای ایثارگران ما به عنوان نماد و الگوی جان‌نثاری در راه ولایتمداری مطرح هستند.

حجت الاسلام و المسلمین «رضا اکرمی»  همچنین از حضرت ام‌البنین، مادر ایشان یاد کرد و گفت: حضرت عباس علیه‌السلام و برادرانش در دامن مادری مودب، با وقار و مهذب تربیت شدند. حقیقتا مادر ایشان از زنان پرهیزگار آن دوران به شمار می رفت. تمامی صفات و فضایل نیكو را به ایشان آموخت و از همان دوره كودكی عباس(ع) را با محبت پروردگار و اطاعت از او آشنا كرد.

به گفته این عضو جامعه روحانیت مبارز این رفتارها چنان در وجود حضرت عباس علیه‌السلام نهادینه شد كه فعل و گفتارش، صادقانه و همانند اولیاء خداوند شده بود. منش و رفتار ایشان از چنان اُبهتی برخوردار بود كه امام حسین(ع) وی را بر اهل بیت(ع) خویش برتری دادند.