باز هم تو نيستي پدر...

زندگي بدون تو خارج از تصور است

گريه­ اي كه مي­كنم اوج دل گرفتگي است

خنده ­اي كه مي­كنم از سر تظاهر است

بي وساطت تو اي آبي هميشگي

بين آب و آينه، سايه تنفر است

از جداره‌هاي خواب، آفتاب من بتاب

زير سايه زيستن واقعا نفس بر است

باز هم در آينه خيره مي­شوم، ولي

باز هم تو نيستي، باز هم دلم پر است

سروده ای از مریم فرجی

منبع: چشمه آیینه، گزیده شعر کنگره ایثار / به کوشش داریوش ذوالفقاری، معاونت فرهنگی و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران، انتشارات مهر تابان 1395.