نویسنده دفاع مقدس : برای رفع تکلیف کار نکنید،کار برای شهدا باید دلی باشد

به گزارش نوید شاهد هرمزگان ، به مناسبت هفته دفاع مقدس سراغ یکی از نویسنده های متعهد انقلاب رفتیم. کسی که همواره خودش را وقف خاطرات رزمنده ها و شهدای دفاع مقدس کرده است. از ویژگی های منحصر به فرد وی پیگیری و عدم قطع ارتباط با فضای جبهه است. طوریکه پس از چاپ هر کتاب، موضوع بعدی خود را در دستور کار دارد. در ادامه  گفت و گوی خبرنگار نوید شاهد هرمزگان با "سمیه باستین" نویسنده و معاون ادبیات و انتشارات اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس را با هم می خوانیم.
 

باستین: با سلام و گرامیداشت هفته دفاع مقدس ، سمیه باستین نویسنده  هرمزگانی در حوزه ادبیات پایداری و دفاع مقدس هستم و صاحب ده عنوان کتاب با موضوع دفاع مقدس.

باستین: توفیق داشتم اولین کتابم را در سن 18 سالگی بنویسم . کتابی با عنوان "قاصد فرشته ها" که در مورد زندگی شهید علیرضا آرمات از شهدای بندرعباس بود. دومین کتاب را با موضوع خاطرات  شهید الله پرست با عنوان "عینک حسین"به نگارش آوردم. دو مجموعه از "دریا به دریا" را هم نوشتم که در مورد خاطرات کوتاه رزمندگان استان بود. یک کار طنز هم از خاطرات رزمندگان استان با عنوان "غلط انداز" نوشتم.کتاب بعدی با عنوان "وقتی ابرها می نویسند" رو به چاپ رساندم. بعد از آن کتاب "با طعم رنگینک" را به سفارش بسیج جامعه زنان نوشتم که به موضوع پشتیبانی جنگ توسط  زنان استان هرمزگان می پردازد. آخرین کتابم نیز با عنوان "عروس های جنگ" است. روایت داستانی از زندگی پنج عروس است که کم تر از شش ماه با همسران خود زندگی کرده اند و همسران شان شهید شده اند. تعدادی مجموعه گردآوری شده هم دارم. مثل "بابونه ها" که به موضوع دل نوشته دانشجوها پرداخت می کند. یا کتابی تحت عنوان "یکی شبیه خودش" که مجموعه خاطرات است.
 

 باستین: کتاب "عروس های جنگ" بیشترین فروش و استقبال رو از سوی خوانندگان داشته.

باستین: عروس های جنگ برایم جذابیتش از این لحاظ بود که به روایت زندگی دختران نوجوان بین 13 تا 18 سال می پرداخت.پنج عروسی که من انتخاب کردم و در مورد زندگی آنها نوشتم یک نوع زندگی به سبک ایرانی اسلامی داشتند.در این کتاب از سادگی زندگی از زمان خواستگاری تا ازدواج پرداخت شده.
تفاوت نوشتن کتاب با موضوع دفاع مقدس با سایر موضوعات از نظر شما در چیست؟ مسلما یک سری چیزها هست که به روح انسان آرامش می دهد. یک  چیزهایی که در هر دو دنیا دستگیر انسان می شود. من به عنوان نویسنده می توانم رمان عاشقانه بنویسم یا رمان های زرد و برای این دنیای خودم یک منبع درآمد داشته باشم. ولی آیا این برای آن دنیای من کفایت می کند؟. ما اعتقاد داریم شهدا زنده هستند.
من برکات شهدا را در زندگیم زیاد دیده ام. شهید کریم زاد ماهیگیر یکی از شهدای هنرمندِ که در هشت سالگی مادرشون و در 11 سالگی پدرشون رو از دست میدن. مظلومیت شهید جایی هستش که به دوستش وصیت می کند که بعد از شهادتش به کف پاهایش یخ ببندد که وقتی یخ ها آب می شوند احساس کند کسی برایش گریه می کند.
من هر وقت به مشکلی برخورد می کنم به سمت گلزار شهدای میناب سر قبر شهید کریم زاد ماهیگیر می روم.و هنوز به بندر نرسیدم نصف مشکل من حل می شود.
 

باستین: سال اول دبیرستان به صورت قاچاقی با یک تیم دانشجو به اردوی راهیان نوررفتم . آن وقت ها دانش آموزان را نمی بردند سفر راهیان نور. من با بچه های دانشجوی دانشگاه آزاد رفتم. هر کس که از من سوال می کرد چه رشته ای هستی می گفتم ادبیات. و همه تعجب می کردند. آخر آن وقت ها دانشگاه آزاد رشته ی ادبیات نداشت. جرقه ی نوشتن از آن سفر در ذهنم زده شد. از شب رزمی که ما را بردند بین تیر و توپ و خمپاره... خیلی ترسناک بود. ما از ترس گریه می کردیم. بعد ما را بردن و در یک سنگر جمع شدیم.به ما گفتن این گلوله ها و انفجارها همه اش مشقی است. ما حواسمان بود که به پای شما حتی یک خار هم نرود. ولی شما این میزان دچار ترس شدید. حالا تصور کنید که بچه های هم سن و سال شما در موقعیتی به همین شکل ولی واقعی سال ها مبارزه کردند. این موقعیت و این اتفاق برای من که چهارده سال داشتم خیلی بزرگ بود. یادم می آید تا یکی دو روز با کسی حرف نمی زدم. به محض این که برگشتم شروع به نوشتن کردم. از آن به بعد هر هفته به گلزار  شهدا می رفتم و روی سنگ قبر ها را می خواندم و می رفتم با پدر و مادر شهدا حرف می زدم. تا این که در 18 سالگی تصمیم گرفتم اولین کتابم را بنویسم و چاپ کنم.

باستین: وقتی 18 سالم بود برای نوشتن اولین کتابم "قاصد خاطره ها" جهت گرفتن مصاحبه  نزد خانواده شهید آرمات رفتم.پدر و مادر این شهید بزرگوار، مخصوصا پدر ایشان راضی به صحبت کردن نبودند. می گفتن که این همه آدم آمدند و رفتند و هیچ کاری نکردند. مادر شهید با من صحبت کردن اما پدر شهید راضی به صحبت نشدند.کتاب در قد پالتویی در 80 صفحه چاپ شد. برای من خیلی شیرین بود. چند روز بعد از چاپ کتاب پدر بزرگوار شهید با یک جعبه شیرینی آمدن به اداره ما. پدر شهید گفتند وقتی کتاب شما را می خوانم تمام خاطرات شهید برای من زنده می شود.

باستین:این روزها روی یک سوژه جدید کار می کنم به نام "پیرمردهای جنگ". که به بحث پشتیبانی پیرمردها در جبهه جنگ می پردازد. همان پیرمردهایی که آب گرم می کردند، لباس رزمندگان را می شستند، پوتین ها را واکس می زدند و... یکی از این شخصیت ها آقای حسین ترابی  هستند که در دوران جنگ شخصیت بسیار جالبی داشتند. ایشان در زمان جنگ درون جبهه ها خیلی فعال بودند. در حال حاضر روی خاطرات ایشان و تعدادی دیگر از این اشخاص کار می کنم.

باستین: ان شاالله تا دی ماه امسال حتما چاپ می شود تا به کنگره سراسری شهدای استان برسد.
 

 باستین: همه چیز بستگی به سوژه دارد. اما اگر همه چیز خوب پیش برود حدودا چهار ماه.
 

باستین: بعضی وقت ها انسان برای رفع تکلیف کار می کند. تو را به خدا در هفته دفاع مقدس برای رفع تکلیف همایش، بزرگداشت،گرامی داشت و... برگزار نکنیم. کارها دلی و قلبی باشد. چون وقتی کاری دلی باشد جواب می دهد. به قول شاعر که می گوید آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.

گفتگو از نوید شاهد هرمزگان مهرماه 1398