بعد از شهادت فرزندم پرچم او را بلند کردم/ تا خون در رگ هایم جریان دارد با کمک به نیازمندان راه حضرت زینب (س) و شهدا را ادامه می دهم
به گزارش نوید شاهد هرمزگان ،بلقیس شهابی پور مادر شهید امیدرضا گنجی پور از بانوان فعال در عرصه ایثار در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد هرمزگان در بیان خاطراتی از فعالیت های اجتماعی و خیرخواهانه خود، فرزند شهیدش و همشهریانش اینطور می گوید: زمانی که جنگ تحمیلی آغاز شد تعداد زیادی از زنان بندرعباس فرزندانشان را به جبهه فرستادند .همسر من هم ارتشی بود و در زمان جنگ در جزیره بوموسی بود و فرزندم امیدرضا در زمان با آنکه سن و سال آنچنانی نداشت ،اما خودش هم در کار کمک به جبهه فعالیت داشت و ما را تشویق می کرد که به جبهه کمک کنیم و می گفت همه پول هایتان را برای خود خرج نکنید .
مادر شهید امید رضا گنجی پور گفت : مردم به جبهه کمک می کردند ، من هم بهترین چیزها یی را که داشتم به جبهه کمک می کردم و از دیگران هم کمک می گرفتم و به خانمی به نام فاطمه شاه سلطانی-خداوند او را بیامرزد- معروف به "مش هوا " که از زنان فعال در محله درخت سبز بندرعباس بود تحویل می دادم ، او هم کمک های جمع آوری شده را به جهاد سازندگی تحویل می داد تا از این طریق به جبهه ارسال شود.
وی در ادامه از عشق و علاقه فرزندش برای حضور در جبهه گفت : در دوران جنگ امیدرضا دیپلمش را گرفت و در آزمون دانشگاه قبول شد ، اما او به فرمان امام و رهبرش لبیک گفت و عازم جبهه شد ، عاشق جبهه بود و می گفت : دوست دارم جزء شهدای گمنام باشم .در جنگ شهید شد و مدتی هم گمنام شد ، بعد از شهادتش خیلی گریه و زاری کردم که حداقل یک چیزی از او به دست من برسد تا قانع شوم و بفهمم او کجاست ، همیشه با خودم فکر می کردم که او کجاست؟ به زندان های عراق فکر می کردم که نکند اسیر شده باشد،سردرگم بودم ، تا اینکه پس از ده سال پیکر پاک امید رضا به دستمان رسید و من قانع شدم . او را در گلزار شهدای بندرعباس به خاک سپردند و برای دیدارش به گلزار شهدا می روم .
مادر شهید گنجی پور افزود : بعد از شهادت فرزندم پرچم او را بلند کردم و نگذاشتم پرچم شهدا بر روی زمین بماند و با کمک کردن به فقرا و نیازمندان و کمک به جبهه در دوران جنگ تحمیلی و بعد از جنگ با پرپایی حسینیه به نام شهید در منزلمان باز هم راه حضرت زینب (س) را ادامه دادم ، حسینیه شهید چندین سال است که فعالانه کار می کند و تا خون در رگ هایم جریان دارد راه حضرت زینب (س) و شهدا را ادامه می دهم و در این راه قدم بر می دارم .
وی با اشاره به نحوه ارائه کمک های مومنانه به نیازمندان گفت : در محله اسلام آباد در بندرعباس که ساکن هستیم، افراد نیازمند به من مراجعه می کنند ، در حد توانم کمک میکنم و تا کنون این کمک ها را جایی ثبت نکردم که ظاهر سازی شود ،تعداد زیادی از نیازمندان که شناسایی شدند به صورت دایم کمک می کنم و به یک یتیم خانه در شهر رودان و برای اطعام یتیمان در شیراز کمک می کنم ، همچنین با خیلی از موسسه های خیریه همکاری می کنم ، این را هم باید بگویم که زندگی من در حد متوسط است و چون دارم کمک می کنند فکر نکنید که خیلی پولدار هستم ، من با خودم می گویم که مثلا یک پیراهن را شاید بتوانم دو سه سال یا پنج سال بپوشم ولی پول پیراهن و چادری که می خواهم اضافه بگیرم را به فقرا و نیازمندان کمک میکنم و یا اگر به آنهایی که می دانم واقعا دستشان تنگ است و بیمار نیازمندی که هر ماه باید 200تا 300هزار تومان پول آمپول بدهد، کمک کنم ، گدا نمیشوم و پولم صرف امورات بیهوده نمی شود.
وی در ادامه افزود : فرزندانم گاهی به من می گویند شما که زندگی ات در حد متوسط است اما اینقدر کمک می کنی، به آنها می گویم :من هر کاری که خداوند گفته انجام می دهم حالا هر اندازه که در توانم باشد ، هر چه دارم نصفش را خودم استفاده می کنم و نصف آن را هم صرف کار خیر می کنم، شاید فردای قیامت دستگیرم شود . ان شاالله آنهایی که کار خیر می کنند خداوند پشت و پناهشان است و به آنان کمک می کند و هیچ وقت گرفتار نمی شوند .
شهابی پور با توصیه به همگان جهت کمک به نیازمندان و انجام کارهای خیرخواهانه افزود : ان شالله همه خواهران و برادرانی که سخن من به گوششان می رسد هر اندازه در توانشان است کار خیر انجام دهند و دیگران را در این راه تشویق کنند.
این مادر شهید یا اشاره به اینکه باید در فراق فرزندش صبور باشد گفت : نمیگویم که خیلی ناراحت هستم که فرزندم شهید شده او به وظیفه اش عمل کرد و راه امام حسین (ع) ادامه داد و شهید شد، من هم به عنوان مادر و خواهر شهید (حسین شهابی پور از شهدای استان هرمزگان ) ،باید صبر زینبی داشته باشم و راه حضرت زینب (س) را در پیش بگیرم و صبر و استقامت داشته باشم .
وی در ادامه با اشاره به وضعیت شیوع کرونا در کشور گفت : اکنون که جامعه درگیر ویروس کرونا است به همه دلداری می دهم . به خیلی ها می گویم که نترسید و استرس نداشته باشید ، ویروس کرونا به تنهایی کشنده نیست اگر خداوند بخواهد که شما بوسیله بیماری کرونا بمیرید که می میرید و اگر هم نخواهد که زنده می مانید ، اما احتیاط لازم است و ضرورت دارد همه ماسک بزنند و دستورالعمل های بهداشتی را را رعایت کنند ، ان شا الله که خداوند به حق خون پاک شهدا ویروس کرونا را از کشور ما دور کند.