با نشانی که از کودکی روی صورتش داشت، پیکرش را شناسایی کردم
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید عباس زمانی يكم بهمن 1348 در روستاي دهگلكن از توابع شهرستان رودان ديده به جهان گشود. پدرش باران، كارگر بود و مادرش خيري نام داشت. تا چهارم ابتدايي درس خواند. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. نوزدهم دي 1365 در شلمچه بر اثر اصابت تركش به كتف و پا، شهيد شد. پيكر او را در روستاي بيكاه تابعه شهرستان زادگاهش به خاك سپردند.
به مناسبت سالروز تولد این شهید والامقام یک خاطره از زبان پدر ایشان منتشر می گردد.
«بعد از شهادت فرزندم، رئیس وقت بنیاد شهید میناب و چند نفر از همکارانش به منزل ما آمده بودند و من منزل نبودم. یک نفر را دنبال من فرستادند و از آمدن آنها مطلع شدم. برگشتم منزلمان. بعد از حال و احوال پرسی از حالت رخسارشان به دلم افتاد که پسرم شهید شده، قبل از آنکه خبر را به من بگویند گفتم مطمئن هستم پسرم شهید شده چون به دلم افتاده بود. همگی تعجب کردند. رئیس بنیاد پرسید ناراحت نیستی؟ گفتم نه. خدا خودش به ما داده و خودش هم او را از ما گرفته. شهادتش هم در راه دین و اسلام بوده چرا باید ناراحت باشم. رئیس بنیاد گفت؛ پس شما باید برای تشخیص پیکر فرزندتان به بنیاد شهید تشریف بیاورید. خداروشکر نموده و با افتخار همراه آنان به بنیاد رفتم پس از رسیدن پیکرهای مطهر شهدا را یکی یکی مشاهده می کردم. لحظاتی در فکر فرو رفتم و پیکر فرزندم را از بین پیکرهای شهدا پیدا کردم. رئیس بنیاد گفت: مطمئن هستید که این پیکر فرزند شماست؟ گفتم بله. پسر من از کودکی نشانی در صورتش داشته است و از روی آن پیکرش را شناختم.»
