محبت به همگان
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید علی محمدحسینی تختی دوم بهمن 1333، در شهرستان خرمشهر ديده به جهان گشود. پدرش محمد و مادرش كنيز نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته تجربي درس خواند و ديپلم گرفت. پس از ازدواج صاحب يك پسر شد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. دهم دي 1359، در سوسنگرد بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزارش در گلزار شهداي بندرعباس واقع است.
خاطرهای از شهید علی محمدحسینی تختی (نوشته مادر شهید)
سال 59 از طرف بهزیستی به جبهه رفت، تازه عروسی کرده بود. در زمان بچگی خوب درس میخواند و به همه محبت میکرد و با همسایهها رابطه خوبی داشت. زمان خداحافظی گفت همسرم باردار است، مواظب همسر و بچهام باش چون دیگر برنمیگردم و میخواهم شهید شوم.
در جبهه زخمی شده بود و چون بیمارستانی که شهید را به آنجا برده بودن در تهران قرار داشت ما برای دیدنش به تهران رفتیم، دکتر گفت از هوش رفته و باید پایش را قطع کنیم اما چون ورزشکار بود نمیخواست پایش را از دست بدهد.
قبل از شهادت بسیار زحمتکش بود حتی با سن کمی که داشت کار میکرد و خانهاش را میساخت. به فقرا خیلی کمک میکرد، یک روز فقیری را به خانه آورد و به ما گفت این فقیر مسلمان است و باید به او کمک کنیم و از ما میخواست به آنها پول و غذا بدهیم.
در زمان انقلاب فردی پرشور و فعال بود و با شجاعت با ضد انقلاب به مبارزه میپرداخت بطوری که یک روحانی را از خطر مرگ نجات داد.