یک روزی من هم شهید می‌شوم

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید علی فیروزی شانزدهم فروردين 1361، در شهرستان ميناب ديده به جهان گشود. پدرش محمد، شغل آزاد داشت و مادرش را كلثوم می‌ناميدند. دانش‌آموز اول متوسطه بود. سی‌ام دی 1378، به عنوان بسيجی در روستای پاكوه ميناب هنگام دستگيری اراذل و اوباش بر اثر اصابت ضربات چاقو به قلب، شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

خاطره‌ای از شهید علی فیروزی (نوشته مادر شهید)

یک هفته قبل از شهادتش کنار تلویزیون نشسته بود، از تلویزیون تصویر بچه‌ای که شهید شده بود را نشان می‌داد، می‌گفت ببین الان مادر این بچه افتخار می‌کند که بچه‌اش شهید شده است، مادر من می‌روم سربازی، انشاءالله که شهید می‌شوم آن وقت تو هم به من افتخار می‌کنی، من گفتم این حرف را نزن اما می‌گفت؛ مادر خودم می‌فهمم که یک روزی من هم بالاخره شهید می‌شوم.

سال 78 بود که یکی از دوستانش به ما خبر داد که علی تصادف کرده و دستش شکسته است اما وقتی رفتیم، دیدیم که علی شهید شده و به آرزویی که همیشه داشت رسیده است. آن زمان عضو فعال بسیج محله بود، روزی که رئیس‌جمهور به میناب آمده بود همراه چند نفر از دوستانش برای گشت‌زنی از طرف بسیج رفته بودند مرکز شهر، آن روز از صبح دلم بدجوری شور می‌زد، مدام ذکر می‌گفتم و خودم را تسکین می‌دادم ولی دلم آرام و قرار نداشت، تا اینکه خبر آوردند علی زخمی شده ولی چیزی ته دلم می‌گفت بالاخره مادر شهید شدی و علی به آرزویش رسید.