بعد از شهادت هم همیشه جلوی چشم‌هام بود
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید محمد داربر يكم خرداد 1343، در روستاي كلوچان تابعه شهرستان بندرعباس چشم به جهان گشود. پدرش ابراهيم، كارمند بود و مادرش شوكت نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيست و يكم فروردين 1364، در كوشك بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهداي شهرستان زادگاهش واقع است.
خاطرهای از شهید محمد داربر (نوشته مادر شهید)
زمانی که می‌خواست به دنیا بیاید، 14 شبانه روز گرفتار شدم، آخر سال دکتر نبود، دایه را آوردند، بچه که به دنیا آمد نفس نمی‌کشید، مرده بود، دایه خواب دیده بود که گفتند: این بچه مرده ولی برو از زیر چکه‌ی مشک‌ها چند قطره آب بیاور و در گلوی بچه بریز، تو را به ابوالفضل کن، زنده می‌شود. دایه از زیر چکه مشک چند قطره آب آورد و در گلوی بچه چکاند و گفت یا ابوالفضل این بچه زنده شود، مال تو. و زمانی که دایه‌ی شهید فوت کرد او به مرخصی آمده بود و زحمت‌هایش را جبران کرد، کارهای کفن و دفنش را انجام داد.
پسرم به شهادت رسید، وقتی آمدیم شهر، به بهشت زهرا رفتیم، وقتی دیدمش فکر کردم خواب است، بیدار می‌شود. با اینکه می‌دیدم صورتش سالم نیست، تاول زده. زمانی که دیدم دفنش می‌کنند بینایی چشمم رفت، همه دور و برم را گرفته بودند، من گریه نمی‌کردم اما زن‌ها دلداریم می‌دادند بعد از شهادت هم همیشه جلوی چشم‌هام بود، هر وقت می‌رفتم ده، پسرم را می‌دیدم که جلوتر از من می‌رود، ولی من بهش نمی‌رسیدم، وقتی هم که به نماز جمعه می‌رفتم، می‌دیدم که او از جلوی چشمم رد می‌شد و برای نماز طرف مردها می‌رفت.
