شهیدی که همه به یاد غربت امام حسین(ع) برای او گریه کردند

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید کریمداد ماهی‌گیر پانزدهم تيرماه 1344، در شهرستان ميناب ديده به جهان گشود. پدرش مير (فوت1359) و مادرش كلثوم (فوت1362) نام داشت.

تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. كارمند كميته بود و در جبهه حضور يافت. نهم خرداد 1363، در قصر شيرين توسط نيروهاي عراقی بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش واقع است.

خاطره‌ای از شهید کریمداد ماهی‌گیر (نوشته همسایه و دوست شهید)

بنده زمان خدمت کنار ایشان نبودم ولی ایشان زمان کودکی همسایه ما بود. چون خانواده ما در روستا زندگی می‌کردند، ما برای ادامه تحصیل خانه‌ای در شهر، در محله‌ای که شهید در آن جا زندگی می‌کرد اجاره کردیم.

شهید کریمداد همراه با مادرش در یک خانه کپری و محقر زندگی می‌کرد. وقتی ایشان کوچک بود، مادر پیرش با وجود اینکه از ناحیه پا مشکل داشت، به سختی کار می‌کرد و زندگی خود را می‌گذراندند تا اینکه کریمداد به خدمت سربازی اعزام شد.

یکی از دوستان می‌گفت در حین خدمت سربازی بود که ایشان مادرش را از دست داد و کریمداد تنها ماند. وقتی بچه‌ها می‌گفتند مرخصی برو می‌گفت من که کسی را ندارم، کسی مرخصی می‌رود که جایی را داشته باشد. یک بار به اصرار او را همراه خود آوردم. روزها به شهر می‌رفت و شب‌ها به کلبه محقرشان که هیچ اسبابی حتی یک چراق در آن نبود می‌رفت و زودتر از من به خدمت بازگشت.

هنگامی که به شهادت رسید در وصیت‌نامه‌اش نوشته بود چون کسی و جایی را ندارم، بدنم را در دفتر امام جمعه تشییع کنید. روز تشییع این شهید بزرگوار، همه به یاد غربت امام حسین(ع) برای او گریه می‌کردند. شام غریبان ایشان نیز کسی نبود جز جمع پنج، شش نفری گروهی از دوستان، همه ناراحت بودند و می‌گفتند اگر مادر یا خواهری نداری امشب تنها نیستی، ما آمده‌ایم و همه در همان حال برایش اشک می‌ریختند.