خاطره‌‌ای از شهید «محمد ایرانمنش»
يکشنبه, ۱۹ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۱۰:۲۷
فرزند شهید تعریف می‌کند: «او مرد دریا بود، دست‌هایش آرامش و طوفان دریا را بارها لمس کرده بود. وقتی از صید برمی‌گشت شکر نعمت را به جا می‌آورد و... »

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «محمد ایرانمنش» سال 1304، در شهرستان بندرعباس چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله، صياد بود و مادرش خاتون نام داشت. ماهی‌فروش بود. پس از ازدواج صاحب يک پسر شد. بيست ‌و يكم آذرماه 1358، در زادگاهش توسط گروه‌های ضدانقلاب به اسارت درآمد و بر اثر فرو بردن ميخ در سر، شهيد شد. پيكر او را در همان شهرستان به خاک سپردند.

بل

او مرد دریا بود

پدرم مردی مهربان و متدین بود. به اعتقادات مذهبی پایبند و در کارهایش دقیق و متعهد بود. همیشه توصیه می‌کرد با خدا باشید و نمار و روزه‌هایتان را ترک نکنید زیرا خداوند یگانه و هستی بخش است.

او مرد دریا بود، دست‌هایش آرامش و طوفان دریا را بارها لمس کرده بود. وقتی از صید برمی‌گشت شکر نعمت را به جا می‌آورد و می‌گفت «پسرم، به روزی که خداوند مقدر کرده راضی باش تا برکت سفره خانه‌ات زیاد شود.»

تظاهرات علیه منافقین

سال 1358 بود که اوج درگیری مردم با منافقین آغاز شده بود. پدرم از من می‌خواست تا همراهش در تظاهرات علیه منافقین شرکت کنم. مسجد را خانه دوم خود می‌دانست و بیشتر اوقات در مسجد به عبادت مشغول بود، تا اینکه سرانجام در نزدیکی خانه خدا(مسجد فاطمیه) در درگیری با گروهک‌ها به شهادت رسید.

شهادت را افتخار می‌دانم

پدرم با شروع ماه محرم و صفر، هیئت بزرگی داشت که آن را آماده عزاداری می‌کرد. در تمامی مراسمات مذهبی خالصانه خدمت می‌کرد و راه نزدیکی خود به خداوند را خدمت به انبیاء می‌دانست.

او در عزاداری امام حسین(ع) از خدا می‌خواست تا سعادت زیارت کربلا را نصیب او کند، تا اینکه به آن چه آرزو داشت دست یافت و به زیارت امام حسین(ع) رفت. او می‌گفت «شهادت را افتخار و در خانه بر بالین مرگ مردن را ننگ می‌دانم.»

(به نقل از فرزند شهید)

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده