زندگینامه شهید «صالح دژگانی»
يکشنبه, ۱۰ تير ۱۴۰۳ ساعت ۰۹:۳۳
او در سرزمین غربت نیز از کمک به دوستان و هم‌وطنانش کوتاهی نمی‌کرد و صالح یاور مستضعفان و دستگیر ستم‌دیدگان بود و... متنی که خواندید قسمتی از زندگینامه شهید «صالح دژگانی» بود که نوید شاهد استان هرمزگان شما را به خواندن زندگینامه این شهید بزرگوار دعوت می‌کند.

صالح یاور مستضعفان و دستگیر ستمدیدگان بود

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «صالح دژگانی» سوم آبان 1328، در روستای دژگان از توابع شهرستان بندرلنگه چشم به جهان گشود. پدرش احمد (فوت1364) و مادرش كلثوم نام داشت. خواندن و نوشتن نمی‌دانست. كارگر بود. سال 1352 ازدواج كرد و صاحب يک دختر شد. دوازدهم تير ماه 1367، در خليج‌فارس بر اثر اصابت موشک ناو آمريكايی به هواپيمای مسافربری ايرباس شهيد شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

شهید دوران کودکی را در کانون گرم خانواده سپری نمود. او در این دوران به دلیل نبودن امکانات تحصیل در روستا، همراه با پدر جهت امرار معاش خانواده به کار کشاورزی که اغلب نخل‌داری و کاشت و برداشت جو و گندم بود پرداخت. این شهید بزرگوار از دوران کودکی به پدر و مادر خویش عشق می‌ورزید و چون تاجی جواهرنشان بر سر می‌نهادشان.

او همراه با پدر در تمامی نماز‌های پنج‌گانه و مجالس قرآن‌خوانی و مولودی‌خوانی که در روستا برگزار می‌شد شرکت می‌نمود.

در ایام جوانی به علت کفالت از خدمت مقدس سربازی معاف شد. پس از معافیت به سوی دیار غربت رفت تا شاید باری از دوش پدر برگیرد. او سال‌های متعادی را دور از خانواده به سر برد تا شاید با تلاش خود خانواده را بی‌نیاز کند.

پس از چند سال از دیار کویت به وطن بازگشت و پدر و مادر را در آغوش کشید و بعد از دیدار با دوستان و خویشان، بار دیگر پدر و مادر را وداع گفت و این بار را در کشور امارات اقامت گزید. او در سرزمین غربت نیز از کمک به دوستان و هم‌وطنانش کوتاهی نمی‌کرد و صالح یاور مستضعفان و دستگیر ستم‌دیدگان بود.

در سال 1352 مجدداً به زادگاه خود بازگشت و همسری برگزید. بعد از ازدواج، با توجه بیش از پیش خود به خانواده، پدر و مادر خود را از محبت خود سرشار کرد. این شهید والامقام همواره در امر خیر پیش قدم بود و با برخورداری از اخلاق حسنه خاص بزرگواران، همه را مجذوب حسن خلق خود ساخته بود. از شرکت در مجالس که حاظرین آن مجلس که لب به غیبت از دیگران می‌گشودند خودداری می‌کرد. با همسر خود مهربان و متواضع بود به طوری که پس از یازده سال درگذشت ایشان، او هنوز وجود صالح را در کنار خود می‌بیند.

حاصل ازدواج این زوج، دختری است که به خاطر محبت به خاندان نبوت او را فاطمه نام نهادند تا او فاطمه‌وار تربیت شود.

صالح به حقیقت امانت صالحی بود که خداوند به این خانواده هدیه کرد و سرانجام ایزد امانت صالح خود را در تاریخ سال 1367 به سوی خویش خواند.

انتهای پیام/

صالح یاور مستضعفان و دستگیر ستمدیدگان بود

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده