خاطره‌‌ای از شهید «ناصر حیدری»
چهارشنبه, ۲۰ تير ۱۴۰۳ ساعت ۰۹:۱۶
پدر شهید تعریف می‌کند: «با همه خوب و مهربان بود و این شهات پاداشی بود که خداوند به او عطا کرد. تا به الان هنوز پیکرش پیدا نشده است و من چشم انتظارم که یک روزی برگردد...»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «ناصر حیدری» بيست‌ و دوم اسفند ماه 1344، در روستای نخل دختران (پيروئي) از توابع شهرستان رودان چشم به جهان گشود. پدرش ابراهيم، كشاورز بود و مادرش حكيمه (فوت1362) نام داشت. تا سوم ابتدايی درس خواند. سال 1364 ازدواج كرد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيست ‌و يكم تير ماه 1367، در زبيدات عراق به شهادت رسيد. تاكنون اثری از پيكرش به دست نيامده است. مزار يادبود او در روستای آب تاريكان تابعه‌ شهرستان زادگاهش قرار دارد.

چشم انتظارم که یک روزی برگردد

چشم انتظارم که یک روزی برگردد

پسرم امام را خیلی دوست داشت. همیشه در امور خانه به من کمک می‌کرد و همه از او راضی بودند. شهید 15 سالش بود که ازدواج کرد، همه می‌گفتند الان وقت ازدواجش نیست و برایش خیلی زود است ولی من گفتم می‌خواهم عروسی و خوشبختی پسرم را ببینم.

بعد از ازدواجش آن قدر به من وابسته بود که حتی پیش خانواده‌اش دوام نمی‌آورد و به خانه برمی‌گشت تا من را ببیند.

با اینکه خیلی باهوش بود ولی فقط تا کلاس سوم درس خواند و مدرسه را ادامه نداد. وقتی که به سربازی رفت مرتب مرخصی می‌گرفت و به دیدارم می‌آمد، تو این مدتی که سربازی بود خیلی دلم برایش تنگ می‌شد.

با همه خوب و مهربان بود و این شهات پاداشی بود که خداوند به او عطا کرد. تا به الان هنوز پیکرش پیدا نشده است و من چشم انتظارم که یک روزی برگردد.

(به نقل از پدر شهید، ابراهیم حیدری)

انتهای پیام/

چشم انتظارم که یک روزی برگردد

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده