عاشقانه‌های سردار شهید «علی حاجبی» با خدا
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، سردار شهید «علی حاجبی» يكم فروردين 1341، در روستای رودخانه تابعه شهرستان رودان چشم به جهان گشود. پدرش غلام، كشاورز بود و مادرش حكيمه نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته تجربی درس خواند. سال 1363 ازدواج كرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. دهم تير ماه 1365، با سمت قائم مقام لشكر ثارالله در مهران توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به سينه، شكم و پشت، شهيد شد. پيكر او را در زادگاهش به خاک سپردند.
از سردار شهيد «علی حاجبی» يادداشت‌های متعددی به يادگار مانده است، وی در يكی از يادداشت‌ها و وصيت‌نامه‌های خود آورده است: «خدايا به جبهه نيامدهام كه از اين راه شهرتی كسب كنم، به جبهه نيامدهام كه نامم بر سر زبان‌‌های دوستان و آشنايان باشد، به جبهه نيامدهام كه دسته‌‌های گل بر گردنم بيندازند، به جبهه نيامدهام كه از شر غم‌ها و ناراحتی‌های دنيا در امان باشم، بلكه جبهه را چون كه راه انبياء و اولياء و محبان تو بود و اصلا چون راه رسيدن به تو بود انتخاب كردم.»
وی در وصيت‌نامه‌های خود كه با آيه 169 سوره آل عمران آغاز كرده است، آورده است: «پدر و مادر گرامی امروز بیست و یکم دی ماه سال 1360 من عازم جبهه‌های جنوب هستم تا در راه اسلام به كفار بجنگم... از شما خواهش من اين است كه ناراحت نشويد بلكه خوشحال شويد و برای پيروزی اسلام و مسلمين دعا كنيد.»
شهيد حاجبی در اين وصيت‌نامه شهادت را سعادتی می‌داند كه نصيب هر كس نمی‌شود و اضافه كرده است: «پدر می‌دانم كه تو مثل كوه استواری و از اين كه فرزندی را تقديم اسلام كرده‌ای سربلند‌ی ولی اين راه هم به مادرم بگو كه در راه خدا جنگيدن و جان دادن، افتخاری است برای هر مسلمان.»
انتهای پیام/
