خاطره‌‌ای از شهید «خورشید خادمی ماشاری»
سه‌شنبه, ۱۳ شهريور ۱۴۰۳ ساعت ۰۸:۳۳
همرزم شهید تعریف می‌کند: «همه‌ی کسانی که با او مراوده و حشر و نشر داشتند از اخلاقش راضی بودند. آزارش به کسی نمی‌رسید و موجبات ناراحتی کسی را فراهم نمی‌کرد. لباس شهادت واقعاً برازنده‌ی او بود...»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «خورشید خادمی ماشاری» يكم آذر ماه 1347، در روستای ماشاری از توابع شهرستان بندرعباس ديده به جهان گشود. پدرش غلام (فوت1365) كشاورز بود و مادرش ليلا نام داشت. تا سوم ابتدايی درس خواند. به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. چهاردهم اسفند ماه 1365، در شلمچه به شهادت رسيد. پيكرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال 1373 پس از تفحص، در شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.

لباس شهادت برازنده‌ی او بود

لباس شهادت برازنده‌ی او بود

در عملیان کربلای چهار مجروح شدم و مرا به بیمارستان شهید محمدی بندرعباس منتقل کردند، آنجا بود که حاج باقر نوری‌زاده خبر شهادت خورشید خادمی را به من داد، مثل خبر شهادت خیلی از بچه‌ها بسیار متاثر شدم، او سال 1365 در شلمچه آسمانی شد و به یاران و دوستان شهیدش پیوست.

اگر بخواهم از او حرف بزنم باید به این نکات اشاره کنم، بسیار روحیه‌ی لطیف و آرامی داشت، کم حرف و باوقار بود، اصلاً غیبت کسی را نمی‌کرد و باعث آزار کسی نمی‌شد.

پاسداری وظیفه شناس و انصافاً کاری و پر تلاش بود. هر کاری از دستش برمی‌آمد انجام می‌داد تا باری روی زمین نماند. واقعاً مومن و بسیار دوست داشتنی بود. همه‌ی کسانی که با او مراوده و حشر و نشر داشتند از اخلاقش راضی بودند. آزارش به کسی نمی‌رسید و موجبات ناراحتی کسی را فراهم نمی‌کرد. لباس شهادت واقعاً برازنده‌ی او بود.

(به نقل از همرزم شهید، موسی مولا‌پرست)

انتهای پیام/

لباس شهادت برازنده‌ی او بود

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده