زندگی‌نامه شهید «جهانگیر امینی مینابی»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «جهانگیر امینی مینابی» هشتم اسفند ماه 1327، در جزيره هرمز از توابع شهرستان قشم به دنيا آمد. پدرش حسن (فوت1329) و مادرش رقيه نام داشت. تا دوم متوسطه در رشته تجربی درس خواند. آرايشگر بود. سال 1353 ازدواج كرد و صاحب دو دختر شد. بيست ‌و چهارم مهر ماه 1357، در ميناب هنگام تظاهرات عليه رژيم شاهنشاهی توسط مأموران شهربانی بر اثر اصابت گلوله به سينه، دست و پا، شهيد شد. پيكرش را در بهشت‌ زهرای همان شهرستان به خاک سپردند.

شهید در سه سالگی پدر خویش را از دست داد و از آن به بعد زندگی آن‌ها خیلی سخت می‌گذشت. مادرش که به غیر از جهانگیر، سه دختر دیگر داشت با مشقت تمام آن‌ها را بزرگ کرد. شهید به دلیل شرایط سخت زندگی نتوانست بیشتر از دوم متوسطه در رشته تجربی که در یکی از مدارس بندرعباس بود به تحصیلش ادامه دهد. مدتی را کارگری می‌کرد تا اینکه در سن 16 سالگی به میناب آمد و در مغازه آرایشگری مشغول به کار شد.

درستکاری و صداقت عجیبی داشت و همیشه به فکر بینوایان و محرومان بود. ستم‌های رژیم را که می‌دید بسیار خشمگین می‌شد و همیشه به فکر چاره‌ای بود و می‌گفت به تنهایی کاری از من ساخته نیست باید به دنبال دوستانی باشم تا با هم کار کنیم و همچنین می‌گفت اولین مسئله آگاهی دادن به مردم است، آرزو داشت که روزی بتواند مسلحانه با رژیم بجنگد به همین خاطر همیشه این طرف و آن طرف بود تا بتواند با انقلابیون تماس بگیرد تا اینکه به بندرعباس رفت و توسط آقای متین با چند تن از برادران مسلمان آشنا شد ولی طولی نکشید که دستگیری‌ها پیش آمد و موفق به تماس‌های دائمی نشد.

در سال 1357 با یکی از دوستانش به نام آقای مجیدی که امام جماعت میناب بود در ارتباط بود و به وسیله ایشان به نوارهای امام و اعلامیه‌ها دست پیدا می‌کرد و آن‌ها را بین مردم پخش می‌نمود، طولی نکشید که آقای مجیدی هم دستگیر شد تا اینکه شب 24 مهرماه 1357 هنگام تظاهرات خیابانی در میدان شهدا هنگامی که مامورین روی مردم آب می‌پاشیدند ایشان با شهامت تمام به این کارشان اعتراض می‌کند، در آن موقع مامورین شهربانی به طرف او تیراندازی می‌کنند و مردم متفرق شده و مامورین او را به شهربانی می‌برند و وقتی از شهادتش مطمئن می‌شوند او را به بهداری انتقال می‌دهند و در حالی که همه‌ی مردم میناب در آنجا حضور پیدا کردند و می‌خواستند که آن دو شهید را خودشان تشییع کنند (شهید دیگر سید عباس موسوی) ولی مامورین قبول نکردند حتی دفن شهید در محاصره مسلحانه انجام گرفت. نامش جاوید و راهش پر رهرو باد.

انتهای پیام/