نامه‌ای از شهید به دایی‌اش

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «غلام ترکی‌زاده» يكم مهر ماه 1343، در روستای جغين از توابع شهرستان رودان ديده به جهان گشود. پدرش ناصر، كارگر بود و مادرش كنيز نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. سال 1360 ازدواج كرد كه حاصل آن دو پسر بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيست‌ و ششم آبان 1364، در ميمک توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش خمپاره به سر، شهيد شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ

خدمت دایی گرامیم کریم، سلام علیکم پس از سلام، سلامتی شما را از درگاه خداوند بزرگ خواهان و خواستارم، امیدوارم که همیشه شاد و خوش بوده باشی و هیچ گونه نگرانی نداشته باشی. راستی دایی جان اگر حال خواهرزاده خود را خواسته باشی تا کنون که سلامتی بر قرار است و دارم سلامتی خود را برایت می‌نویسم، حالم خوب است.

دایی جان ما 20 روزی را به روستای عین‌خوش رفتیم و بعد از آن به جای قبلی خودمان، شهر دارخوین برگشتیم. حالم خوب است. بعد از چند روزی به مرخصی می‌آیم و دیدارها تازه می‌گردد. خدمت شما دایی جان با خانواده سلام فراوان می‌رسانم. خدمت دایی‌ام نصرالله با خانواده‌اش سلام می‌رسانم. خدمت پدربزرگم و مادریزرگم سلام فراوان می‌رسانم. خدمت خاله‌هایم با فرزندانشان سلام فراوان می‌رسانم. خدمت دایی‌ام غلامرضا با خانواده‌اش سلام می‌رسانم. خدمت اقواممان همه سلام می‌رسانم. قربان شما خواهرزاده‌ات غلام ترکی‌زاده.