اولویت دادن شهید به نماز در تمام لحظات زندگی
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «مصیب عارفنیا» دهم مرداد 1367، در شهرستان بندرعباس شهر فین به دنیا آمد. پدرش محمد کشاورز و مادرش شهربان نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته کشاورزی درس خواند و دیپلم گرفت. سال 1391 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. گروهبان دوم نیروی انتظامی بود. سی و یکم مرداد 1393، در کنارک در درگیری با اشرار بر اثر اصابت گلوله به سر به شهادت رسید. پیکر وی را در روستای رضوان شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.
اولویت دادن شهید به نماز در تمام لحظات زندگی
شهید در بین تمامی همکارانش به معرفت، یکرنگی و مرام شهرت داشت. بنده از ابتدای دورهی آموزشی افتخار این را داشتم که همراه شهید باشم و از ایشان خاطرات زیادی دارم اما بهترین خاطرهای که بنده با این شهید بزرگوار دارم مربوط میشود به خرداد سال 1393، یعنی دو ماه قبل از اینکه ایشان به شهادت برسند.
زمانی که همراه شهید برای انجام یک سری کارهای اداری از کنارک به زاهدان رفتیم، از ابتدای صبح به سرعت از قسمتها و معاونتهای مختلف مشغول جمع آوری امضا اوراق خود بودیم، تا نزدیک اذان ظهر که فقط یک امضا باقی مانده بود و چون محلی که ما بودیم از آن شخص امضا کننده 20 دقیقهای مسافت و فاصله داشت به شهید گفتم که هر چه سریعتر به محل مورد نظر برویم تا وقت اداری به پایان نرسیده است، کارمان به فردا نکشد و به کنارک برگردیم اما شهید با توجه به اینکه وقت نماز ظهر بود با نظر بنده مخالفت کرد و گفت؛ ابتدا به مصلی برویم و نماز را اقامه کنیم، بعد از آن به دنبال امضا میرویم.
برای اقامه نماز به مصلی زاهدان رفتیم و گوشهای نشستیم تا نماز جماعت اقامه شود و از آن جایی که شهید، قلب و نیت پاکی داشت، به خواست خداوند متعال، همان فردی که باید آخرین امضا را بر روی اوراق ما میزد همان لحظه به مصلی آمد و نزدیک ما نشست و با توجه به شناخت قبلی که از این مسئول داشتیم همان جا نزد ایشان رفتیم و ایشان اوراق ما را امضا کرد.
واقعاً باورم نمیشد که کارمان تمام شده است. تمام این اتفاقات بخاطر حضور شهید عارفنیا و قلب و نیت پاکشان بود که حتی در ماموریت و حین انجام کار، اقامه نماز اول وقت را اولویت کار خود قرار داد.
(به نقل از دوست و همکار شهید)