مناجات شهید معلم «ابراهیم تنیده» با خدا

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «ابراهیم تنیده» يكم ارديبهشت 1346، در روستای شميل از توابع شهرستان بندرعباس چشم به جهان گشود. پدرش علی، كشاورزی می‌كرد و مادرش آمنه نام داشت. تا پايان دوره كاردانی در رشته تربيت معلم درس خواند. معلم بود. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. پنجم دی ماه 1365، با سمت غواص در خرمشهر بر اثر اصابت تركش به صورت، پا و دست‌ها، شهيد شد. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.

مناجات نامه شهید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

خدا را شکر می‌کنم که نعمت معرفت، هدایت و ولایت را به من عطا کرد. او را سپاس می‌گویم که مرا از گمراهی‌ها نجات داد و راه نور و حقیقت را به من نشان داد.

خدایا! تو را شکر می‌کنم که نعمت هستی را به من بخشیدی و نور هدایت را بر من تاباندی. ای خدای بزرگ، چگونه می‌توانم این همه نعمتت را سپاس گویم؟ با کدامین زبان و به چه شیوه‌ای؟ تو خود راهنمایم باش.

خدایا، نعمت هدایت، معرفت، ولایت، نورانیت دل و بازگشت پس از ناپاکی را شکر می‌گویم. خدایا، تو خود می‌دانی که در دلم چه می‌گذرد، چیزی که حتی قابل نوشتن نیست. تو آگاه هستی از آنچه در وجود من نهفته است.

خدایا! لحظاتی را که در گمراهی مطلق بودم به یاد دارم، نافرمانی‌هایم را فراموش نکرده‌ام. از گناهانم شرمنده‌ام، از معاصی‌ام روسیاهم. فراز و نشیب‌های زندگی‌ام را به یاد دارم؛ آن لحظاتی که می‌لغزیدم و بعد نوای روح‌بخش تو مرا به سوی خود خواند. اگر لطف و رحمت تو نبود، معلوم نبود سرنوشتم به کجا ختم می‌شد.

آه که یادآوری آن لحظات چقدر سنگین است، اما با همه اینها، خدایا، امیدم به لطف و رحمت توست. تو خود گفته‌ای که پشیمانان را می‌بخشی. شنیده‌ام در روز قیامت، وقتی گناهکاری به سمت جهنم می‌رود، پشت سرش را نگاه می‌کند. از او می‌پرسند چرا چنین می‌کنی؟ و او می‌گوید: "شنیده‌ام که خدا ارحم‌الراحمین است."

و این امید، باعث آمرزش او می‌شود. خدایا، این لطف و رحمت بی‌پایان توست که همیشه امیدبخش است.