تمام کارهایتان را برای خدا و اسلام انجام دهید
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «حمیدرضا محمودی» پانزدهم اردیبهشت ۱۳۴۵، در شهرستان بندرعباس به دنیا آمد. پدرش محمد، ستوانیار شهربانی بود و مادرش آسیه نام داشت. دانش‌آموز سوم متوسطه در رشته اقتصاد بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. شانزدهم مرداد ۱۳۶۲، با سمت آرپی‌جی‌زن در مهران توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.
وصیت‌نامه شهید:
تمام کارهایتان را برای خدا و اسلام انجام دهید
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
وصیت می‌کنم به برادر و خواهر کوچکم، علی و کبری، که حتماً درس قرآن را ادامه دهند، به طور مرتب در کلاس‌های قرآن شرکت کنند و در کنار آن، درس‌های مدرسه‌شان را نیز با جدیت بخوانند و همیشه شاگرد زرنگی باشند.
نماز را از همین حالا شروع به خواندن کنید. کتاب داستان بخوانید، قرآن تلاوت کنید، سرود بخوانید و هر کار مفیدی که از دستتان برمی‌آید، انجام دهید.
ای خواهران و برادران! از خط امام خارج نشوید، در سایه ولایت فقیه باشید و پیرو راه امام باشید. تمام کارهایتان را برای خدا و اسلام انجام دهید؛ مبادا برای چشم وهم چشمی کاری کنید که اجر آن از بین برود. در همه کارها، خدا را در نظر بگیرید. نمازهایتان را بخوانید، روزه‌هایتان را بگیرید.
از شما می‌خواهم کمی درباره انقلاب فکر کنید؛ چرا که پیامبر فرموده‌اند:
«یک ساعت تفکر، بهتر از هفتاد سال عبادت است.»
ای پدر و مادر مهربانم! مرا ببخشید؛ اگر خطایی از من سر زده، اگر بی‌احترامی کردم، اگر در عصبانیت چیزی گفتم یا در نادانی توجهی به نصیحت‌های شما نداشتم، ببخشیدم. اگر مهر و محبتتان را نادیده گرفتم، اگر نتوانستم پاسخ محبت‌های شما را بدهم، حلالم کنید.
پدر عزیزم! مرا ببخش، چون این راه، راه بازگشت ندارد. کسی که به دیدار خدا می‌رود باید پاک باشد و رضایت پدر و مادرش را داشته باشد.
مادر خوبم! تو که چنین مرا تربیت کردی، با اینکه گناهان زیادی مرتکب شدم، اما شیرت را بر من حلال کن. نافرمانی‌ها و بی‌احترامی‌هایم را ببخش. هرچند نتوانستم آن‌طور که باید از تو قدردانی کنم و هرگز هم نمی‌توانم، اما امیدوارم که مرا ببخشی.
پدر و مادر عزیزم! دیگر وصیتی ندارم، فقط یک خواهش دارم؛ اگر گناهی از من دیده‌اید، اگر بی‌احترامی کرده‌ام، اگر به حرفتان گوش نداده‌ام، مرا ببخشید. شاید دیگر فرصت دیدار نباشد... پس مرا از صمیم دل حلال کنید.
برادران و خواهران عزیزم! شما هم مرا ببخشید. اگر به شما ظلمی کرده‌ام، اگر در لحظه‌ی عصبانیت بی‌احترامی کردم، اگر نادانی کردم یا رفتاری اشتباه داشتم، اگر خود را برتر از شما دیدم یا ناراحتتان کردم، مرا عفو کنید.
دوستانی که با شما کار کردم، دوستانی که برای خدا خدمت کردید! هیچ وقت هدفتان را فراموش نکنید. در همه کارها خدا را یاد کنید، اخلاص داشته باشید. وظیفه انجمن را فراموش نکنید. ارشاد وظیفه ماست. تا آنجا که می‌توانید، ارشاد کنید. کسی را از خود نرانید، بلکه با اخلاق اسلامی، او را جذب کنید.
اخلاق اسلامی، رکن اصلی انجمن است. اول خودتان اخلاق را رعایت کنید و بعد دیگران را توصیه کنید. انجمن باید در همه مسائل فعال باشد، در محله مورد احترام باشد. بچه‌های انجمن باید محبوب باشند و این فقط با رعایت اخلاق اسلامی، پایبندی به اصول انجمن، گسترش تبلیغات و ارتقای فرهنگ محله ممکن می‌شود.
برادران! اگر خطایی از من در انجمن سر زده، اگر وظیفه‌ام را به خوبی انجام ندادم، از همه شما بچه‌های انجمن صمیمانه طلب بخشش دارم. امیدوارم مرا حلال کنید.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
اردوگاه شهید تقی ابوسعیدی – تیپ ثارالله، منطقه جنگی
