حنای کف دستانش پاک نشده بود که به جبهه رفت
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «حسین اولی‌پور بندری» يكم دی ماه 1341، در روستای نظام‌آباد از توابع شهرستان حاجی‌آباد چشم به جهان گشود. پدرش ياور، كشاورز بود و مادرش آرامجان نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. سال 1360 ازدواج كرد. سرباز ارتش بود. هشتم تير ماه 1362، در محور ميرآباد كرمان هنگام درگيری با گروه‌های ضد انقلاب بر اثر اصابت مواد منفجره به سر و صورت، شهيد شد. پيكر او را در روستای شاهرود تابعه شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.
حنای کف دستانش پاک نشده بود که به جبهه رفت
هنوز حنای کف دستانش پاک نشده بود و یک هفته از ازدواجمان نگذشته بود که حسین به خدمت سربازی رفت. بعد از سه ماه برایم نامه نوشت و در نامه این جمله را نوشته بود: «مهتاب اگر آب در دست داری زمین بگذار و بیا.»
وقتی نامه‌اش را برایم خواندند دلشوره عجیبی سراغم آمد و خودم به تنهایی راهی کرمان شدم. وقتی به آنجا رسیدم فهمیدم که بیمار شده و او را به بیمارستان منتقل کرده‌اند. وقتی به دیدنش رفتم و او را دیدم، اشک در چشمانم حلقه زد و دیگر حال خودم را نفهمیدم و شروع به گریه کردم.
حسین هم از دیدن حال من ناراحت شد و برایم تعریف کرد که چه اتفاقی افتاده و گفت: «ناراحت نباش، چیز مهمی نیست، فقط غذایی که خوردم باعث مسمومیتم شد.»
دو روز در بیمارستان بستری بود. بعد از اینکه مرخص شد هرچه اصرار کردم که برگردد قبول نکرد و به پادگان برگشت و من هم به روستایمان بازگشتم.
(به نقل از همسر شهید، مهتاب حاتمی)
انتهای پیام/
