شهیدی که سراج‌المنیر روستایشان شد
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «غلامشاه شادابی‌پور» نهم آذر ماه 1350، در روستای رضوان از توابع شهرستان بندرعباس ديده به جهان گشود. پدرش مصطفی، كارگر بود و مادرش معصومه نام داشت. تا پايان دوره راهنمايی درس خواند. گروهبان دوم نيروی انتظامی بود. بيست و هشتم شهريور 1370، در روستای ميج بُنْدر بم هنگام درگيری با اشرار و قاچاقچيان بر اثر اصابت گلوله به گلو و كتف، شهيد شد. پيكر او را جوار قدمگاه حضرت امير در زادگاهش به خاک سپردند.
شهید در خانواده‌ای مذهبی و زحمتکش در روستای رضوان بخش فین از توابع شهرستان بندرعباس پا به عرصه حیات گذاشت. وی پس از سپری نمودن دوران طفولیت، تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را به پایان رساند و توانست سیکل خود را بگیرد و به علت نبودن دبیرستان در آن روستا، ترک تحصیل نمود. وی به علت کهولت سن و پیری والدینش، عهده‌دار سرپرستی از خانواده‌اش بود.
شهید شادابی‌پور با کسب تجربه کافی از کار در مزرعه و زمین کشاورزی، با تلاش و جدیت بی‌نظیر در ایام تعطیلی مدارس، در تابستان گرم و سوزان هم، دوش به دوش پدر که کارگری ساده بود به کار می‌پرداخت. همچنین همراه با استادهای بنّا نیز مشغول به کار می‌شد و مختصر مزدی را که هم دریافت می‌کرد برای کمک خرج خانواده صرف می‌نمود و خرج تحصیل خود را از آن راه تامین می‌کرد.
لذا برای حفظ نظم و امنیت میهن اسلامی و صیانت از دستاوردهای نظام شکوهمند اسلامی‌مان، مورخه دهم دی ماه 1368 به استخدام ژاندارمری استان هرمزگان درآمد و دوره آموزشی یکساله آموزشگاه هنگ ژاندارمری بندرعباس را به پایان رساند و به کسب درجه گروهبان دومی نائل آمد. وی مورخه پانزدهم بهمن ماه 1369 به ناحیه انتظامی بم (هنگ سابق) منتقل شد و از مورخه یکم اسفند ماه 1369 از طریق آن منطقه به قرارگاه طرح امنیتی نرماشیر بم معرفی گردید.
شهید مورخه نوزدهم اسفند ماه 1369 از آن قرارگاه به پایگاه امنیتی شهرک نظام‌آباد انتقال یافت و مورخه بیست و ششم اسفند ماه 1369 به شغل سازمانی فرماندهی تیم الف و نارنجک‌انداز و معاونت گروه پایگاه سه راهی راین منصوب گردید و مورخه سی‌ام اردیبهشت 1370 به معاونت پایگاه میج و بندر کرمان انتخاب و در همان تاریخ به آن پایگاه منتقل گردید تا اینکه با صیانت از دستاوردهای نظام شکوهمند اسلامی‌مان در لباس مقدس نیروی انتظامی و دوران زندگی نظامی که همه‌اش با مردانگی، شرف و درگیری‌های مستقیم با باندهای قاچاق و شرارت گذشت و سرانجام مورخه بیست و هشتم شهریور 1370 در حین ماموریت در حوزه استحفاظی در روستای خیج در ده کیلومتری پاسگاه شهرو، در درگیری مستقیم از ناحیه ستون فقرات و سر، مورد اصابت گلوله قاچاقچیان مواد مخدر این باندهای شرارت قرار گرفته و در حین مجاهدت و ایثارگری به اوج بندگی و سیر و سلوک در عالم معنویت و به بالاترین مزد جهاد فی‌سبیل‌الله یعنی فیض شهادت که آرزو دیرنیه‌اش بود نائل آمد و سراج‌المنیر دِه شد. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام/
