خاطره‌‌ای از شهید «حاجعلی غلام‌حسینی»
دوشنبه, ۰۷ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۰۶
فرزند شهید تعریف می‌کند: پدرم تمام وقت، انرژی خود را صرف فعالیت‌های انقلابی می‌کرد، چون از بطن سرزمینی محروم برخاسته بود. همواره سعی می‌کرد هر آنچه دارد را به ستمدیدگان و محرومان ببخشد.

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «حاجعلی غلام‌حسینی» يكم فروردين 1316، در روستای گهره از توابع شهرستان بندرعباس چشم به جهان گشود. پدرش محمد، كشاورزی می‌كرد و مادرش زيبا نام داشت. تا سوم ابتدايی درس خواند. مغازه‌دار بود. سال 1337 ازدواج كرد و صاحب پنج پسر و يک دختر شد. نهم آبان 1360، در بندرعباس مورد سوءقصد نيروهای سازمان مجاهدين خلق (منافقين) قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش واقع است.

نت

شهید «غلام‌حسینی» یار و یاور مظلومان بود

پدرم در طول سال‌های زندگی‌اش به اصول دین معتقد و پایبند بود و سرلوحه اعمالش ایمان به خدا و اطاعت بی چون و چرا از او بود. نماز اول وقت را بر هر کاری مقدم می‌شمرد و در راه حق از هیچ کاری فرو گذار نبود. او به راهی که می‌رفت عشق می‌ورزید و مرگ با عزت را از خدا طلب می‌کرد.

پدرم تمام وقت، انرژی خود را صرف فعالیت‌های انقلابی می‌کرد، چون از بطن سرزمینی محروم برخاسته بود. همواره سعی می‌کرد هر آنچه دارد را به ستمدیدگان و محرومان ببخشد. در روستای زادگاهش، شورای مسجدی احداث کرد و پس از آن با هزینه خود غسالخانه‌ای را ساخت. به خاطر دارم حتی خانه‌مان را به آموزش و پرورش بخشید تا خانه آخرتمان را نوری ابدی ببخشد. پدرم یار مظلومان و درد کشیده چون آنان بود.

(به نقل از فرزند شهید، مهدی غلام‌حسینی)

نت

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده