می‌خواهم در راه امام و شهدای کربلا مبارزه کنم
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «کاظم رضوی» هفدهم اسفند ماه 1342، در شهرستان آبادان ديده به جهان گشود. پدرش جواد، ماهی‌گير بود و مادرش نصره نام داشت. تا دوم راهنمايی درس خواند. سال 1360 ازدواج كرد و صاحب يک پسر شد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. ششم آذر ماه 1362، در قلاويزان توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به سر و سينه، شهيد شد. پيكرش را در گلزار شهدای شهرستان بندرلنگه به خاک سپردند.
می‌خواهم در راه امام و شهدای کربلا مبارزه کنم
سال 1362 بود که اولین نامه پدرم از جبهه به دستمان رسید. در آن نوشته بود؛ حالم خوب است و در اینجا جبهه شهر مهران که هستم هیچ مشکلی ندارم. سلام من را به مادرم برسانید و بگویید سر نماز برایم دعا کند تا به درجه رفیع شهادت نائل شوم و با امام حسین(ع) و یارانش محشور شوم.
بعد از اینکه این نامه به دست خانواده رسید، همرزم پدرم به نام علی ربیعی به درجه رفیع شهادت نائل گردید و پدرم برای مراسم این شهید بزرگوار به خانه برگشت. تمام اعضای خانواده اصرار کردند که دیگر به جبهه برنگردد، حتی یک عکاس ایرانی آمریکایی از پدرم دعوت کرد تا به کشور امارات برود و در مغازه آنها مشغول به کار شود ولی ایشان در پاسخ به دعوت عکاس گفت؛ چیزی از عمرم باقی نمانده است و می‌خواهم در راه امام و شهدای کربلا مبارزه کنم تا شهید شوم.
(به نقل از فرزند شهید، محمدعلی رضوی)
