بیعۀ جاودانه؛ از تورات و انجیل تا قرآن و وصیت یک شهید

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «ایرج سهرابی» در دوم خردادماه ۱۳۴۶ در تهران، در خانواده‌ای متدین و دوستدار اهل‌بیت(ع) به دنیا آمد. او که فرزند هلال و گل‌نبات بود، دوران نوجوانی خود را همزمان با اوج‌گیری انقلاب اسلامی گذراند و با عشق به امام و آرمان‌های انقلاب، در سنین نوجوانی به جمع بسیجیان پیوست.

وی که تحصیلات خود را تا مقطع اول دبیرستان ادامه داده بود، با وجود سن کم، عزمی راسخ و ایمانی استوار داشت. در تاریخ سی و یکم مردادماه ۱۳۶۲، در جبهه‌ی مهران، بر اثر اصابت ترکش به قلب مطهرش، به فیض عظیم شهادت نائل آمد.

پیکر پاک این نوجوان بسیجی در بهشت‌زهرای تهران آرام گرفت تا نامش در میان دیگر شهیدان والامقام این مرز و بوم جاودانه بماند.

در ادامه متن وصیت نامه شهید را بخوانید.

«إِنَّ اللَّـهَ اشْـتَرَی مِـنَ الْمُؤْمِنِیـنَ أَنْفُسَـهُمْ وَأَمْوَالَهُـمْ بِـأَنَّ لَهُـمُ الْجَنَّـةَ یُقَاتِلُـونَ فِـی سَـبِیلِ اللَّـهِ فَیَقْتُلُـونَ وَیُقْتَلُـونَ وَعْـدًا عَلَیْـهِ حَقّـاً فِـی التَّـوْرَاةِ وَالْإِنجِیـلِ وَالْقُـرْآنِ وَمَـنْ أَوْفَـی بِعَهْـدِهِ مِـنَ اللَّـهِ فَاسْتَبْشِـرُوا بِبَیْعِکُـمُ الَّـذِی بَایَعْتُـمْ بِـهِ وَذَلِـکَ هُـوَ الْفَـوْزُ الْعَظِیـمُ» (سوره توبه، آیه ۱۱۱).

الهی! با یاد تو و با نام تو و با سلام و درود به امام عصر(عج) و نایب برحقش، امام خمینی(ره)، وصیتنامه خود را آغاز می‌کنم.

باری ای عزیزان، من کمتر از آنم که بخواهم توصیه به شما بکنم؛ ولی آنچه که به عقل معیوب این بنده حقیق می‌رسد، برایتان می‌گویم. برادران، قدر انقلاب خود را بدانید که انقلابی است اسلامی؛ که انقلابی است خدایی و در آن نعمت‌های فراوان نهفته است؛ پس باید قدر این نعمت‌ها را دانست. نباشد که مانند قوم موسی(ع) باشیم و کفران نعمت کنیم. یکی از این نعمت‌ها امام بزرگ و حسین زمانه است که حرف‌های حسین(ع) از گلوی این مرد طنین انداخته و ما هستیم که باید بگوییم: «لبیک» و اکنون این حجت بر ما تمام است که خط امام(ره)، خط حق است؛ که خط امام حسین(ع)؛ که خط ائمه معصومین(ع) است. پس باید آماده شد و این امر مهم را به دوش کشید و آن را به سرمنزل مقصد رسانید.

ای جوانان، مبادا در غفلت بمیرید، که علی در محراب عبادت شهید شد! و مبادا در حال بی‌تفاوتی بمیرید که علی‌اکبر حسین در راه حسین(ع) و با هدف شهید شد.

ای مادران، مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید، که فردا در محضر خدا نمی‌توانید جواب زینب(س) را بدهید که تحمل ۷۲ شهید را نمود.

درست است که دوری فرزند و از دست دادن عزیزانتان سخت است؛ ولی حدیثی از معصوم است که: «الدُّنْیَا مَزْرَعَةُ الْآخِرَةِ»؛ دنیا مزرعه آخرت است و شما باید سختی دنیا را به آسایش آخرت بخرید. برادران من، به فکر دنیا نباشید که دنیا گذرنده است و آخرت، ابدی؛ پس بیایید و آخرت را به دنیا نفروشید. بدانید که حرص دنیا سرآغاز تمام گناه‌ها است و آخرش هم فنا و نابودی و عذاب دردناک آخرت است.

سعی کنید با به‌یادبودن آخرت، از گناهان جلوگیری کنید و بترسید از آخرت که امام کاظم(ع) می‌فرماید: «مَنْ أَحَبَّ الدُّنْیَا ذَهَبَ خَوْفُ الْآخِرَةِ مِنْ قَلْبِهِ»؛ کسی که دنیا را دوست داشته باشد، ترس وحشت از آخرت برایش نیست.

ذکر خدا بسیار کنید و در آیات قرآن تفکر و به آن عمل کنید. امام صادق(ع) می‌فرماید: «شِیعَتُنَا الَّذِینَ إِذَا خَلَوْا ذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیرًا»؛ شیعه‌های ما کسانی هستند که در خلوت ذکر خدا بسیار کنند.

مجالس عزاداری امام حسین(ع) و معصومین(ع) را هرچه باشکوه‌تر برگزار کنید و نگذارید که نهضت حسین(ع) خاموش شود. و بر مصیبت او گریه کنید. شب‌های سه‌شنبه متوسل شوید به چهارده معصوم(ع) و آن‌ها را در پیش خدا شفیع خود قرار دهید تا خدا به احترام آن‌ها گناهانتان را ببخشد. و قدر امام(ره) را بدانید و در زندگی و گفتار این مرد تفکر کنید و بدانید که امام شمعی است که در تاریکی به داد این ملت رسید؛ امام مردی است که از بنده‌های خاص خداست؛ مردی است که تواضع و تقوای رهبریت او دنیا را به شگفت واداشته؛ و گلی است که باید از او استفاده کرد؛ و دشمن سخت ظالم و یار و یاور مسلمین است. امیدوارم که خداوند عمر او را زیاد کند!

حال چند سخنی با خانوادۀ عزیزم دارم: پدر و مادر عزیزم، امیدوارم که در مرگ من، که زندگی ابدی است، گریه و زاری نکنید و بدانید که پسر شما راهی را انتخاب کرد که حسین بن علی(ع) انتخاب کرده بود و سعادتی عظیم در آن است. همین افتخار شما را بس که امانت خدا را به نحوی احسن به او بازگردانید.

پدر و مادر عزیزم، از شما می‌خواهم که برادران مرا طوری تربیت کنید که ادامه‌دهندگان راه من باشند. از خواهرانم می‌خواهم که زینب(س) را سرمشق زندگی خود قرار بدهند و پیرو راه او باشند.

از تو ای مادر می‌خواهم که در مرگ عزیزت گریه نکنی و مانند فاطمه(س) در برابر مشکلات صبور باشی. و تو ای پدر که برای من الگوی زندگی بودی و مایه صبر و استقامت و مهربانی، امیدوارم که راه مرا ادامه دهی و در برابر مشکلات مانند کوهی استوار باشی.

مادر و پدر عزیزم، از همۀ دوستان و آشنایان برای من طلب حلالیت کنید. بر روی قبر من اسم علی بنویسید و اگر شد، هر جمعه بر سر قبر شهدا بیایید و یادی هم از من بکنید. و اگر از من پولی به شما رسید، آن را وقف مسجد کنید، که امیدوارم این پول سرآغاز ساخته‌شدن مسجد باشد!

پدر و مادر عزیز، من برای شما فرزند خوبی نبودم، امیدوارم که به بزرگی خود مرا حلال کنید.

خدایا، قلب نازنین امام زمان(عج) را از ما راضی بگردان!

خدایا، شهادت این بندۀ حقیر را قبول درگاه خود بفرما!

خدایا! امام(ره) را تا انقلاب مهدی(عج) حفظ بفرما.

انتهای پیام/