انسان خودساخته

... چيزي را که به ياد دارم غربتي بود که اين عزيزمان داشت، حتي توي بندر عباس که محل سکونت ايشان بود کسي از دوستانش و شايد خانواده شان هم نمي دانستند که ايشان به عنوان يک مهره ي کليدي و فعال در جنگ فعاليت مي کند. اين قدر اين آدم خاکي بود ، اين قدر اين آدم بي ادعا بود که هيچکس از اين قضيه اطلاع پيدا نمي کرد مگر همرزماني که در جبهه و جنگ بودند و با ايشان کار ميکردند. قطعا اين شهيدان (همان گونه که در حديث قدسي هم هست) خداوند درهاي بهشت خودش را بر روي آنها باز کرده است. چون براي شهدا، شهادت آخرين درجه است، آخرين مزد است، آخرين اجر است. چون شما در دنيا هر رتبه اي را کسب بکني ، هر درجه و مقامي را داشته باشي بالاتر از آن، درجه و مقامي وجود دارد ولي شهادت آخر خطه! و شهداء کساني هستند که خودشان را ساخته اند. اين شهيد بزرگوارمان، شهيد فرخي کسي بود که واقعا خودش را ساخته بود. ايشان هم در بعد نظامي، انسان شجاع و توانمند و قدرتمند و باهوشي بود، و هم در بعد معنوي. ايشان، همانگونه که در بحث نظامي دغدغه داشت، در بعد معنوي هم دغدغه داشت. نه تنها براي خودش بلکه براي زير دستان و زير مجموعه و گرداني که ايشان سرپرستي مي کرد، ايشان خيلي دغدغه داشت. واقعيت اين بود که ايشان توي همه ي مسائل خودش را جلوتر از نيروهايش محک مي زد. چرا که در هر صورت آن فرماندهي که مي خواهد توي ميدان جنگ نيرو را هدايت بکند، نبايد کم بياورد، چون که اگر کم بيارد نمي تواند ديگر فرماندهي بکند. لذا ايشان از جمله کساني بود که با همه ي غربتش براي همه بسيار عزيز و دوست داشتني بودند و علت دوست داشتنش هم همين بود که ايشان به تمام معنا يک انسان خود ساخته اي بود. وقتي که شما با همرزمان و دوستان ايشان که از نزديک با ايشان بودند و حشر و نشر داشتند حرف بزنيد، همه از خوبي هاي ايشان مي گويند، همه اش از معنويت او مي گويند، همه اش از فداکاري او مي گويند. من يادم هست در عمليات والفجر 8 بعضي از گردان هاي خاص خط شکن بودند که خب يکي از آن ها همين گردان شهيد فرخي نژاد بود و از آن حد و خط پيشروي که از طرف لشکر برايش مشخص شده بود (البته آنگونه که به ياد من مي آيد) ايشان بيشتر رفت و بيشتر پيشروي کرد تا نهايتا عراقي ها را توي آن باتلاق ها گير انداخت و اينها را از آنجا برداشت و آوردشان! و لذا اين نشان مي دهد که ايشان يک فرمانده ي لايق و يک فرمانده ي در حقيقت توانمند و از خود گذشته اي بود. ايشان در کارهاي عملياتي کم نمي گذاشت، آنچه که در توانش بود به کار مي گرفت و همين هم عاملي شده بود که ايشان توي هر عملياتي که وارد مي شد، در آن با دست پر و با موفقيت بيرون مي آمد. اميدواريم که خداوند اين خاطره و يادها را از ما نگيرد و ما بر مسير و بر راهي که آن عزيزان پيمودند و با خون سرخ و صورت مطهر و پاک خودشان درخت انقلاب را و درخت اسلام را آب ياري کردند، اميدوارم ما هم بتوانيم يک بخش کوچکي از زحمات آن ها را در جامعه مان نشر بکنيم.
راوي : محمد خدا بخشي همرزم شهيد اسماعيل فرخي نژاد

منبع : نرم افزار چند رسانه ای سردار شهید اسماعیل فرخی نژاد،نشر الکترونیکی شاهد