فرزندم امانت خدا بود
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «عبدالرحمن بستکیزاده» دوم خرداد 1346، در شهرستان بستک چشم به جهان گشود. پدرش عبدالرضا، مستخدم آموزش و پرورش بود و مادرش زينب نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. به عنوان سرباز ژاندارمری در جبهه حضور يافت. نهم مرداد 1367، در روستای سورن بانه توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش خمپاره به سينه، شهيد شد. پيكر او را در زادگاهش به خاک سپردند.
فرزندم امانت خدا بود
دو ماه به پایان خدمت سربازیش مانده بود. سال 1367، همان شب که پایان قطعنامه را اعلام کردند در اطراف دره کوهستانی شهر بانه یک پاسگاه به اسم عباس آباد بود که شهید در آن خدمت میکرد. همان شب عراقیها پاسگاه را زیر نظر داشتند.
فرمانده پاسگاه به تمام نیروها دستور داد که از پاسگاه خارج شوند و توی کوهها سنگر بگیرند. جایی که شهید و دوستانش سنگر گرفتند کاملاً تو تیر رس عراقیها بود و در آنجا بچهها را به رگبار بسته بودند.
وقتی همکارانم تو آموزش و پرورش از اوضاع باخبر میشوند منو به خونه میبرند، من تعجب کردم و به خودم گفتم احتمالاً اتفاقی افتاده است. اشک و بغض همکارامو که دیدم ترسیدم و نتوانستم چیزی بگویم. وقتی به خانه رسیدیم ماجرای پسرم را بهم گفتند. دیگه نفهمیدم چی شد تا اینکه خودمو توی بیمارستان دیدم که بستری شده بودم. فرزندم امانت خدا بود، روحش شاد.
(به نقل از پدر شهید، عبدالرضا بستکیزاده)
انتهای پیام/