وصیت‌نامه شهید «عبدالله احمدی‌زاده زهرایی»
شنبه, ۲۴ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۱۷
شهید «عبدالله احمدی‌زاده زهرایی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: مادر مهربانم، امیدوارم هیچ‌وقت ناراحت نشوی. من همیشه آرزو داشتم که بتوانم زحمات بی‌پایان تو را جبران کنم، اما می‌دانی که در مکتب ما، جهاد و شهادت ارزشی والاتر دارد.

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «عبدالله احمدی‌زاده زهرایی» بيست و دوم آبان 1336، در روستای ده وسطی تابعه شهرستان ميناب چشم به جهان گشود. پدرش وهب، كشاورزی می‌كرد و مادرش خديجه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. تعميركار يخچال بود. سال 1359 ازدواج كرد و صاحب يک دختر شد. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. دوم آبان 1362، در مريوان توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.

ذ

وصیت‌نامه شهید:

والاترین ارزش در مکتب ما؛ جهاد و شهادت است

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»

سلام بر رهبر کبیر انقلاب و درود بر روان پاک شهیدان راه خدا.

پدر بزرگوار و مادر صبورم، خواهر دلاور و برادران باایمانم، آیا می‌شود در حالی که هزاران زن و کودک بی‌گناه زیر بمباران‌های صهیونیست‌های غاصب جان می‌دهند و ندای حق‌طلبانه آن‌ها هیچ پاسخی نمی‌گیرد، سکوت کرد؟ آیا می‌شود وقتی انسان‌های بی‌گناه بر اثر تبعیض نژادی از گرسنگی جان می‌دهند و هیچ‌کس از آن‌ها حمایت نمی‌کند، بی‌تفاوت ماند؟ آیا می‌شود زمانی که دست‌نشاندگان آمریکا، از جمله صدام خائن، روزانه ده‌ها انسان بی‌گناه را در خانه‌هایشان به خاک و خون می‌کشند، زندگی را بدون جهاد ادامه داد؟

مادر مهربانم، امیدوارم هیچ‌وقت ناراحت نشوی. من همیشه آرزو داشتم که بتوانم زحمات بی‌پایان تو را جبران کنم، اما می‌دانی که در مکتب ما، جهاد و شهادت ارزشی والاتر دارد.

در پایان، وصیت می‌کنم که مرا در بهشت زهرا، قطعه شهدا، دفن کنید. و اگر بدنم به دست شما نرسید، اصلاً ناراحت نشوید، چرا که «کل ارض کربلا».

امیدوارم خداوند متعال از گناهان من بگذرد و مرا از شهدا جدا نگرداند.

ذ

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده