خوابی که شفا داد!
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «بختیار شهریاری کوتک» دوم تير ماه 1315، در روستای كوتک تابعه شهرستان كهنوج به دنيا آمد. پدرش علی، مغازه‌دار بود و مادرش مريم نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. كارگر شركت نفت بود. سال 1337 ازدواج كرد و صاحب سه پسر و پنج دختر شد. بيست و سوم بهمن ماه 1362، در بمباران هوايی پالايشگاه نفت آبادان بر اثر اصابت تركش بمب به گردن و پا، شهيد شد. مزارش در گلزار شهدای همان شهرستان واقع است.
خوابی که شفا داد!
دو روز پس از شهادت همسرم به من خبر رسید که یکی از اقوام در آبادان زخمی شده است و من را به بهانه عیادت از مجروحین جنگ به شهر آبادان بردند.
در مسیر بندرعباس آبادان چندین بار از شدت خستگی و غم فراوانی که به من وارد شده بود، به خواب نه چندان عمیقی فرو رفتم. در خواب همسرم را دیدم که لباس‌های سفید و زیبایی تن کرده بود و با خوشحالی و لبخند به من اشاره می‌کرد و می‌گفت به سمتم بیا.
هنگامی که به آبادان رسیدیم راننده ما را مستقیم به سردخانه برد و در آنجا شهید را تحویلمان دادند، در آنجا متوجه شدم که شهید با تکه‌های ترکش کاتیوشا که به گردن و ران پایش اصابت کرده بود به شهادت رسیده است.
در سالهای گذشته من با یک موتور سیکلت تصادف کردم و پایم به شدت زخمی شد و سه ماه تمام تو گچ بود. پزشکان از درمانم ناامید بودند. پس از چندین بار عمل جراحی امیدم را از دست داده بودم و گمان می‌کردم دیگر قادر به راه رفتن نیستم.
تا اینکه یک شب همسرم را در خواب دیدم که با یک ظرف حاوی شیر برنج وارد اتاقم میشود. مقداری از آن شیر برنج را به من خوراند و گفت اینها را بخور که انشاالله شفا می‌یابی. آن شب خواب راحتی کردم و دردهایم کمتر شده بود و پس از مدت کوتاهی توانستم با عصا تمرین راه رفتن کنم که قبل از آن نمی‌توانستم خودم را تکان بدهم.
(به نقل از همسر شهید، فاطمه شهریاری کوتک)
