چاوشعلی نادری، سوم فروردین ۱۳۴۶، در روستای ابررود از توابع شهر زنجان به دنیا آمد. پدرش عزتالله، فروشنده بود و مادرش صغراخانم نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. تعمیرکار خودرو بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هجدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
جواد ناجی، دهم شهریور ۱۳۴۰، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش غلامعلی و مادرش بمانیخانم نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت انفجار مواد منفجره و سوختگی شدید به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
حسن میریآبیسفلا، دوم اردیبهشت ۱۳۴۲، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش حیدر، فرش فروش بود و مادرش زهرا نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. شانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر و پا، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
سیدمحمود میرعابدینی، بیستم دی ۱۳۴۰، در روستای ورس از توابع شهر آبیک به دنیا آمد. پدرش سیدابوتراب ، کشاورزی میکرد و مادرش مرضیه نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. پاسدار و طلبه بود. دهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
قربانعلی میرزایی، سیزدهم آبان ۱۳۳۵، در روستای دشتک از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش کرمعلی، کشاورز بود و مادرش خانمزر نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. ازدواج کرد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. نوزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
علیاکبر مومنی، بیست و پنجم آبان ۱۳۳۴، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمد، کارگری میکرد و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دوره کاردانی در رشته انسانی درس خواند. معلم بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. پانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به پهلو ، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
مهدی مهراندشت، دوازدهم شهریور ۱۳۴۲، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش حبیب، کارگری میکرد و مادرش قزبس نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگر بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به شکم، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
ابوالقاسم مهدی فر، بیست و نهم تیر ۱۳۴۴، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش هادی، بلور فروش بود و مادرش فاطمه نام داشت. دانشآموز سوم متوسطه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. دهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر و گردن، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
رحمتالله مهدیبیگی، سوم اردیبهشت ۱۳۴۱، در روستای محمودیان از توابع شهر آبیک به دنیا آمد. پدرش عینالله، کشاورزی میکرد و مادرش مهربانو نام داشت. تا سوم ابتدایی درس خواند. کارگر کارخانه بود. ازدواج کرد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. دوازدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
جواد مهجور، ششم فروردین ۱۳۴۳، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش رمضانعلی، در اداره پست کار میکرد و مادرش ثریا خانم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. تشکدوز خودرو بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. نوزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
فتحالله ملکیقلعه، یکم مرداد ۱۳۴۳، در روستای قلعههاشمخان از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش الیاس، کشاورز بود و مادرش کبرا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای روستای شال از توابع بوئینزهرا قرار دارد.
محمدعلی ملکپورقزوینی، بیست و نهم خرداد ۱۳۴۴، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمدتقی، مرغ فروش بود و مادرش صدیقه نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. طلبه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. نوزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
رضا مقصودی، یکم آبان ۱۳۴۰، در روستای خوزنین از توابع شهرستان بویین زهرا به دنیا آمد. پدرش محمدعلی و مادرش خاتون نام داشت. تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند. طلبه بود. ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. شانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سینه و سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
اکبر محمدیشهرستانکی، دهم دی ۱۳۳۷، در روستای شهرک از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش کاظم و مادرش خیرالنسا خانم نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هفدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
علیرضا محمدیخونانی، یکم فروردین ۱۳۴۵، در روستای خونان از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش علی، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
محمود محمدقلیان، بیست و هشتم فروردین ۱۳۴۰، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمد، قهوهخانهدار بود و مادرش پروانه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه، شهید شد. مزار او در بهشتزهرای شهر تهران واقع است.
محمود محمدشاهی، چهارم بهمن ۱۳۲۷، در روستای شریفآباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمد، کشاورز بود و مادرش طوبا (فوت۱۳۵۵) نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر بود. سال ۱۳۵۱ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و سه دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
قربانعلی محمدخانی، پنجم مهر ۱۳۳۹، در روستای آراسنج از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش نبیالله، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیستم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش محمد نیز به شهادت رسیده است.
حبیبالله محمدبیگیسلخوری، پنجم خرداد ۱۳۴۳، در روستای قاقازان از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش خداداد، کارگر کارخانه بود و مادرش صنمگل نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. نوزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.
شهید حجت الله روحانی سه روز قبل از شهادتش در نامه ای به خانواده اش می نویسد: این آخرین نامه ای است که برایتان می نویسم و می دانم در عملیات حتماً شهید می شوم چون از خداوند خواسته ام مرا در دانشگاه الهی قبول کند.