خاطره‌‌ای از شهید «حسن درویشی نخل‌ابراهیمی»
چهارشنبه, ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۰۹:۵۳
برادر شهید تعریف می‌کند: «دلش به ماندن راضی نبود. می‌گفت "رفتنی باید برود" و تو یکی از این عملیات‌ها بالاخره رفت و به مُراد دلش رسید.»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «حسن درویشی نخل‌ابراهیمی» نهم اسفند ماه 1343، در روستای تياب تابعه شهرستان ميناب چشم به جهان گشود. پدرش عباس، كارگر بود و مادرش زينب نام داشت. تا پايان دوره راهنمايی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. پانزدهم اسفند ماه 1362، در بانه توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش گلوله توپ و سوختگی بدن به شهادت رسيد. مزارش در روستای نخل ابراهيمی از توابع شهرستان زادگاهش واقع است.

ب

رفتنی باید برود

حسن پسر خوب و از خود گذشته‌ای بود، خیلی مهربان و دوست داشتنی بود. همیشه نمازش را اول وقت می‌خواند. هر وقت موقع نماز می‌شد، دست از کار می‌کشید و نماز می‌خواند.

همیشه بعد از آمدن از مدرسه، در زمان بیکاری‌اش به ماهیگیری می‌رفت و ماهی صید می‌کرد. او عاشق ماهی گرفتن بود.

حسن نوحه‌خوان بود و زیارت عاشورا را زیاد می‌خواند. زمانی که در جبهه بود ما دل‌گیر او بودیم و از او می‌خواستیم که به مرخصی بیاید. اما او زمانی هم که به مرخصی می‌آمد خیلی  کم پیش ما می‌نشست و هنوز مرخصی او تمام نشده بود که آماده رفتن می‌شد.

دلش به ماندن راضی نبود. می‌گفت «رفتنی باید برود» و تو یکی از این عملیات‌ها بالاخره رفت و به مُراد دلش رسید.

(به نقل از برادر شهید)

ب

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده