چشم به راه سرباز امام زمان نباشید

به گزارش نوید شاهد هرمزگان،شهید اکبر دژي ،دوم شهريور 1359، در روستاي چلو گهره از توابع شهرستان بندرعباس به دنيا آمد. پدرش عباس، كارگر بنايي بود و مادرش حرمت نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. به عنوان سرباز ارتش خدمت ميكرد. يازدهم دي 1379، در دهانه گچي زابل هنگام تعقيب اشرار و قاچاقچيان دچار سانحه رانندگي و ضربه مغزي شد و به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش واقع است

علی دژی برادر شهید سرافراز" اکبر دژی" در مورد فضایل اخلاقی وی اینچنین میگوید: این شهید عزیز با تمام دوستان و آشنایان بسیار مهربان و خوش اخلاق بود و صله ی رحم را به جا می آورد وهمیشه خندان و خوش رفتار بود. شهید در دوران خدمت مقدس سربازی اش به خانواده نامه می نوشت و می فرستاد.در نامه می گفت:« حالم خوب است نگران من نباشید و شما پدر و مادرعزیز،چشم به راه سرباز امام زمان نباشید  به دو خواهر و برادرش بسیار تاکید می کرد که درس بخوانید و با درس خواندن به جامعه خدمت کنید و در مخارج خانه به پدر کمک کنید،هیچ چیز مهمتر از درس خواندن نیست.» او در حین خدمت اصرار زیادی داشت که زمانی که خدمتم تمام شد با پدر و مادر به زادگاه مادری می رویم تا بتوانیم از نظر اقتصادی زندگی راحتتری داشته باشیم. همیشه به پدر و مادر می گفت:«زمانی که شما پیر و ناتوان شدید نمی گذارم پیش خواهر یا برادر باشید،باید با من زندگی کنید.» روزی شهید یکی از پیراهن های خود را به مادر داد و گفت:«مادر این پیراهن امانت پیش خودت باشد.» مادر گفت:« با خودت ببر لازمت می شود.» شهید در جواب گفت:« نه دوست دارم پیش خودت باشد.»

هر زمان از خدمت می آمدمرخصی،این شعر رابرای  مادر میخواند:

اگر تو سیری من برگ سیرم

تو در گهره،من زابل اسیرم

بخور تو آب گهره نوش جانت

 که من از آب گهره بی نسیبم.»»