خاطره‌‌ای از شهید «ذوالفعلی جمشیدی شاهرودی»
شنبه, ۰۶ مرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۱۶
پدر شهید تعریف می‌کند: «او با رفتنش مرا چشم انتظار خود گذاشت و این رفتن یک رفتن بی‌بازگشت بود و حالا سال‌هاست که منتظر آمدن و شنیدن دوباره صدایش هستم...» در ادامه روایتی خواندنی از پدر این شهید که چشم به راه فرزندش هست را بخوانید.

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «ذوالفعلی جمشیدی شاهرودی» هشتم شهريور 1341، در روستای نظام‌آباد از توابع شهرستان حاجی‌آباد چشم به جهان گشود. پدرش پنجعلی، كشاورز بود و مادرش كشور نام داشت. خواندن و نوشتن نمی‌دانست. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. ششم مرداد 1362، در حاج‌عمران عراق بر اثر اصابت راكت به سر، شهيد شد. تاكنون اثری از پيكرش به دست نيامده است. مزار يادبود او در زادگاهش قرار دارد.

رز

چشم انتظار!

پسرم جوان بسیار باهوش و زرنگی بود. از همان کودکی، قرآن را در کنار یکی از ریش سفیدان روستایمان یاد گرفت و کم‌کم آن را حفظ نمود و با صوتی زیبا و دلنشین آن را قرائت می‌کرد.

وقتی به مزرعه می‌رفتم او نیز دوشادوش من کار می‌کرد و تا فرصتی پیدا می‌کرد برایم اشعار حافظ را با لحنی دلنشین می‌خواند و من از شنیدن صدایش لذت می‌بردم تا اینکه به سن خدمت رسید و تصمیم گرفت که به خدمت مقدس سربازی رهسپار شود.

او با رفتنش مرا چشم انتظار خود گذاشت و این رفتن یک رفتن بی‌بازگشت بود و حالا سال‌هاست که منتظر آمدن و شنیدن دوباره صدایش هستم.

(به نقل از پدر شهید، پنجعلی جمشیدی شاهرودی)

 

رز

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده