خاطره‌‌ای از شهید «حسین آشوری»
دوشنبه, ۰۸ مرداد ۱۴۰۳ ساعت ۰۹:۴۵
برادر شهید تعریف می‌کند: «شهید به من گفت؛ من دیگر بعد از همسر و فرزندم نمی‌توانم تو این خانه بمانم، لااقل می‌روم تا بلکه بتوانم آن‌جا کاری کنم و دشمن را از سرزمینم بیرون کنم.»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «حسین آشوری» دهم مرداد 1339، در روستای سرمازغ تابعه شهرستان ميناب به دنيا آمد. پدرش دوست محمد، كارگر بود و مادرش مريم نام داشت. خواندن و نوشتن نمی‌دانست. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. هشتم مرداد 1362، در قلاويزان توسط نيروهای عراقی به شهادت رسيد. پيكر او مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال 1367 پس از تفحص، در زادگاهش به خاک سپرده شد.

یب

می‌خواهم دشمن را از سرزمینم بیرون کنم

با همسایه‌ها و دوستانش رفتار بسیار خوبی داشت. قبل از اینکه به جبهه برود همسر و فرزندش فوت شدند. خیلی ناراحت بود، یک گوشه‌ای نشسته بود و به عکس زنش خیره شده بود. با کسی حرف نمی‌زد تا اینکه خبردار شد عده‌ای از دوستانش می‌خواهند به جبهه بروند.

او هم مثل آن‌ها آماده رفتن شد، به او گفتم: «کجا می‌خواهی بروی؟ پیشمان بمان، الان تو ناراحتی و نمی‌فهمی که چه کار می‌کنی.»

رو به من کرد و گفت: «من دیگر بعد از همسر و فرزندم نمی‌توانم تو این خانه بمانم، لااقل می‌روم تا بلکه بتوانم آن‌جا کاری کنم و دشمن را از سرزمینم بیرون کنم.»

(به نقل از برادر شهید، حسن آشوری)

انتهای پیام/

یب

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده