هنوز گرمی دستش را در وجودم حس می‌کنم

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید علی عبدلی‌زاده بيست و هفتم تير 1335، در روستاي خورگو از توابع شهرستان بندرعباس چشم به جهان گشود. پدرش غلام و مادرش راضيه نام داشت. دانشجوي دوره كارشناسي در رشته عمران و معلم بود. هجدهم بهمن 1360، در بندرعباس مورد سوءقصد گروه­هاي ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به سر، پهلو و پا، شهيد شد. پيكر وي را در گلزار شهداي همان شهرستان به خاك سپردند.

خاطره‌ای از شهید علی عبدلی‌زاده (نوشته خواهر شهید)

در آبان ماه سال 60 بود که علی با کیفی در دستش به در خانه آمد که خداحافظی کند، خیلی خوشحال بود با لبخند به طرفم آمد، گفتم علی این موقع این جایی مگه نباید محل کارت باشی، گفت می‌خوام برم جبهه، من گفتم بابا راضی شد؟ ، گفت راضی کردن بابا با شما، با اندوه و غم دستش را فشار دادم و خیلی دلم گرفت، به من گفت تو دیگه چرا، من از تو انتظار دیگه‌ای داشتم.

شب وقتی به خونه اومدم دیدم علی نشسته، خیلی خوشحال شدم ولی علی خیلی ناراحت بود، گذشت تا شب 12 ربیع‌الاول اولین هفته وحدت درب منزل بود که صدای اذان از مسجد فاطمه بلند شد، همه در منزل ایستاده بودیم که علی می‌خواست برای ترتیب دادن نمایشگاه به مرکز تربیت معلم برود، روز رفتن به محل کارش سرخون، دستم را برای خداحافظی فشرد که هنوز گرمی دستش را بعد از 24 سال در وجودم حس می‌کنم.