دست‌های سازنده؛ روایت یک شهید جهادگر
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «حسین روشی» سوم آبان 1337، در روستای آبگزان از توابع شهرستان رودان ديده به جهان گشود. پدرش احمد، كشاورز بود و مادرش را زهرا می‌ناميدند. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت و سواد قرآنی نيز داشت. راننده جهاد سازندگی بود. سال 1358 ازدواج كرد و صاحب دو دختر شد. بيست و يكم آذر ماه 1363، به عنوان راننده لودر در جزيره ابوموسی هنگام پاكسازی راه بر اثر سانحه رانندگی و واژگونی لودر و ضربه مغزی به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش واقع است.
شهید در خانواده‌‍‍‍‍‍‍‍‍‍‌‌ای مومن و مسلمان در روستای آبگزان از توابع شهرستان رودان ديده به جهان گشود. پدرش به دلیل عشق بیکرانی که به سرور آزادگان و سالار شهیدان داشت نامش را حسین نهاد. او دومین فرزند خانواده بود.
از همان آغاز کودکی حس کنجکاوی در چهره معصومانه حسین نمایان بود. علاقه خاصی به فراگیری قرآن داشت. بدین جهت قرائت قرآن را در مکتب‌خانه روستای لالی فرا گرفت اما به علت مشکلات اقتصادی و کمبود امکانات نتوانست تحصیلاتش را ادامه دهد. روزها در کار کشاورزی به پدرش کمک می‌کرد و شب‌ها را در کلاس نهضت درس می‌خواند و در حد خواندن و نوشتن تا دوم نهضت به تحصیل پرداخت.
شهید روشی از صفا و صمیمیت خاصی برخوردار بود. با همه مهربان بود و تواضع و فروتنی از دیگر ویژگی‌های برجسته او به حساب می‌آمد.
در سال 1358 بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت مقدس سربازی رفت و دوره خدمت را در پایگاه نهم شکاری بندرعباس به پایان رساند. شهید که رانندگی لودر را فرا گرفته بود و با توجه به علاقه‌ای که به جهاد سازندگی داشت در جهاد مشغول به کار شد و از طریق جهاد سازندگی به خدمت در جبهه‌های جنگ درآمد و به ندای امام لبیک گفت و در این مدت دو بار در جبهه‌های حق علیه باطل اعزام گردید و سرانجام در جزایر خلیج‌فارس زمانی که در حال ساخت سنگر بود به آرزوی دیرینه‌اش رسید و با سکنی گزیدن در جوار حضرت حق و روزی گرفتن از دست دوست، زندگی او حیات جاوید یافت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
