خاطرات/

رفیق بهشهری حاج قاسم

همرزم شهید «علی اکبر میرزائی» می‌گوید: «روایت رفاقت و دوستی دو همرزم یکی از شمال و دیگری از کرمان با شهادت «علی اکبر» پایان نیافت. سردار «سلیمانی» همیشه به مادر شهید سر می‌زدند و حتی ایشان را مادر صدا می‌زدند و همیشه سر می‌زدند و در زمان‌هایی که نمی‌توانستند تماس می‌گرفتند تا آنجا که خانه شهید «میرزایی» در روستای علی‌تپه به‌عنوان قدمگاه سردار دل‌ها در استان مازندران یاد می‌شود»

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «علی اکبر میرزائی» متولد ۱۲ خرداد ۱۳۳۶ در روستای علی تپه بهشهر به دنیا آمد.سال ۱۳۵۹ به عضویت سپاه درآمد، سال ۱۳۶۱، به سمت مسئول ستاد لشکر ۴۱ ثارالله در سیستان و بلوچستان منصوب شد. در مرداد ۱۳۶۴، فرماندهی سپاه جالق در سراوان، و مسئولیت گشت در واحد اطلاعات عملیات زاهدان را به عهده گرفت. مسئولیت آموزش نظامی در مراکز آموزش سپاه سیستان و سازماندهی نیرو‌های بسیجی، از دیگر خدمات ارزشمند علی‌اکبر به‌شمار می‌رود. ناگفته نماند که او یک‌بار در زاهدان، مجروح و بستری شد. سال ۱۳۶۵ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. دهم مهرماه ۱۳۶۵، در پشت کوه خاش توسط اشرار بر اثر اصابت گلوله، شهید شد.

رفیق بهشهری حاج قاسم

چند خاطره‌ای از شهید « علی اکبر میرزائی »:

 همسر شهید علی اکبر میرزائی میگفت: «روزی که برای گرفتن نتیجه آزمایش بارداری به بیمارستان رفته بودم، او در سردخانه خوابیده بود و من بی‌خبر بودم.»

مادر شهید میگفت: «روزی که خدا او را به من داد، خوشحال بودم و نماز خواندم؛ روزی هم که از من گرفت، با گریه برایش نماز شهادت خواندم.» 

رفیق بهشهری حاج قاسم

همرزم شهید میگفت: روایت رفاقت و دوستی دو همرزم یکی از شمال و دیگری از کرمان با شهادت علی اکبر پایان نیافت. سردار سلیمانی همیشه به مادر شهید سرمی‌زدند و حتی ایشان را مادر صدا می‌زدند و در زمان‌هایی که نمی‌توانستند تماس می‌گرفتند تا آنجا که خانه شهید میرزایی در روستای علی‌تپه به‌عنوان قدمگاه سردار دل‌ها در استان مازندران یاد می‌شود. 

انتهای پیام/

برچسب ها
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده