وصیت‌نامه شهید «محمد چراغی معزآباد»
شنبه, ۲۲ دی ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۱۱
شهید «محمد چراغی معزآباد» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: مسیری را که دوست داشتم انتخاب کردم؛ و این راه، شهادت در راه خداوند است. مادرجان، من عاشق امام حسین(ع) هستم و می‌روم تا عاشق به معشوق برسد.

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «محمد چراغی معزآباد» يكم فروردين 1349، در روستای دهبارز از توابع شهرستان رودان چشم به جهان گشود. پدرش حسين، كارگر كشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. كارگری می‌كرد. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيست ‌و يكم دی ماه 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش واقع است.

بل

وصیت‌نامه شهید:

نوجوانی که راه امام حسین(ع) را انتخاب کرد

بسم رب الشهداء و الصدیقین

سلام به حضرت مهدی(عج) و سلام به امام خمینی، امید مستضعفین جهان. درود به تمامی رزمندگان سلحشور و پرتوان اسلام. سلام به بازماندگان شهدای کربلای ایران‌زمین و درود خداوند بزرگ بر شهیدان گلگون‌ کفن صدر اسلام. سلام بر حسین، شهید کربلا و سالار شهیدان.

وصیت‌نامه‌ام را آغاز می‌کنم.
جوانی هستم ۱۶ ساله که در یکی از روستاهای رودان زندگی می‌کنم. روزی به دنیا آمدم و در دو سالگی پدرم را از دست دادم. من، خواهرم و مادرم در کنار پدربزرگ و مادربزرگم زندگی کردیم. پدربزرگ و مادربزرگم مرا بزرگ کردند، به من راه خداوند را آموختند و نماز خواندن را یادم دادند. تا اینکه بزرگ شدم و مسیرم را شناختم. مسیری را که دوست داشتم انتخاب کردم؛ و این راه، شهادت در راه خداوند است.

مادرم و خواهرم، امیدوارم که بر پیکر من گریه نکنید تا روحم آرام گیرد.
مادر عزیزم، می‌دانم چه رنج‌هایی کشیدی و چقدر برای این پسرت بی‌خوابی تحمل کردی. مرا حلال کن.
مادرجان، من عاشق امام حسین(ع) هستم و می‌روم تا عاشق به معشوق برسد.

والسلام علیکم.
به امید پیروزی رزمندگان اسلام.

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما، عدم ماست

بل

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده